Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

выгна́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выгна́нка выгна́нкі
Р. выгна́нкі выгна́нак
Д. выгна́нцы выгна́нкам
В. выгна́нку выгна́нак
Т. выгна́нкай
выгна́нкаю
выгна́нкамі
М. выгна́нцы выгна́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Вы́гнанка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вы́гнанка
Р. Вы́гнанкі
Д. Вы́гнанцы
В. Вы́гнанку
Т. Вы́гнанкай
Вы́гнанкаю
М. Вы́гнанцы

выгна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгна́нне
Р. выгна́ння
Д. выгна́нню
В. выгна́нне
Т. выгна́ннем
М. выгна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выгна́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выгна́ннік выгна́ннікі
Р. выгна́нніка выгна́ннікаў
Д. выгна́нніку выгна́ннікам
В. выгна́нніка выгна́ннікаў
Т. выгна́ннікам выгна́ннікамі
М. выгна́нніку выгна́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выгна́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выгна́нніца выгна́нніцы
Р. выгна́нніцы выгна́нніц
Д. выгна́нніцы выгна́нніцам
В. выгна́нніцу выгна́нніц
Т. выгна́нніцай
выгна́нніцаю
выгна́нніцамі
М. выгна́нніцы выгна́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выгна́нніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выгна́нніцкі выгна́нніцкая выгна́нніцкае выгна́нніцкія
Р. выгна́нніцкага выгна́нніцкай
выгна́нніцкае
выгна́нніцкага выгна́нніцкіх
Д. выгна́нніцкаму выгна́нніцкай выгна́нніцкаму выгна́нніцкім
В. выгна́нніцкі (неадуш.)
выгна́нніцкага (адуш.)
выгна́нніцкую выгна́нніцкае выгна́нніцкія (неадуш.)
выгна́нніцкіх (адуш.)
Т. выгна́нніцкім выгна́нніцкай
выгна́нніцкаю
выгна́нніцкім выгна́нніцкімі
М. выгна́нніцкім выгна́нніцкай выгна́нніцкім выгна́нніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выгна́нніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгна́нніцтва
Р. выгна́нніцтва
Д. выгна́нніцтву
В. выгна́нніцтва
Т. выгна́нніцтвам
М. выгна́нніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выгна́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выгна́нскі выгна́нская выгна́нскае выгна́нскія
Р. выгна́нскага выгна́нскай
выгна́нскае
выгна́нскага выгна́нскіх
Д. выгна́нскаму выгна́нскай выгна́нскаму выгна́нскім
В. выгна́нскі (неадуш.)
выгна́нскага (адуш.)
выгна́нскую выгна́нскае выгна́нскія (неадуш.)
выгна́нскіх (адуш.)
Т. выгна́нскім выгна́нскай
выгна́нскаю
выгна́нскім выгна́нскімі
М. выгна́нскім выгна́нскай выгна́нскім выгна́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

выгна́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгна́нства
Р. выгна́нства
Д. выгна́нству
В. выгна́нства
Т. выгна́нствам
М. выгна́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

вы́гнаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́гнаны вы́гнаная вы́гнанае вы́гнаныя
Р. вы́гнанага вы́гнанай
вы́гнанае
вы́гнанага вы́гнаных
Д. вы́гнанаму вы́гнанай вы́гнанаму вы́гнаным
В. вы́гнаны (неадуш.)
вы́гнанага (адуш.)
вы́гнаную вы́гнанае вы́гнаныя (неадуш.)
вы́гнаных (адуш.)
Т. вы́гнаным вы́гнанай
вы́гнанаю
вы́гнаным вы́гнанымі
М. вы́гнаным вы́гнанай вы́гнаным вы́гнаных

Крыніцы: piskunou2012.