выгна́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
выгна́нка | выгна́нкі | |
выгна́нкі | выгна́нак | |
выгна́нцы | выгна́нкам | |
выгна́нку | выгна́нак | |
выгна́нкай выгна́нкаю |
выгна́нкамі | |
выгна́нцы | выгна́нках |
Крыніцы:
выгна́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
выгна́нка | выгна́нкі | |
выгна́нкі | выгна́нак | |
выгна́нцы | выгна́нкам | |
выгна́нку | выгна́нак | |
выгна́нкай выгна́нкаю |
выгна́нкамі | |
выгна́нцы | выгна́нках |
Крыніцы:
Вы́гнанка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Вы́гнанка | |
Вы́гнанкі | |
Вы́гнанцы | |
Вы́гнанку | |
Вы́гнанкай Вы́гнанкаю |
|
Вы́гнанцы |
выгна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгна́нне | |
выгна́ння | |
выгна́нню | |
выгна́нне | |
выгна́ннем | |
выгна́нні |
Крыніцы:
выгна́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выгна́ннік | выгна́ннікі | |
выгна́нніка | выгна́ннікаў | |
выгна́нніку | выгна́ннікам | |
выгна́нніка | выгна́ннікаў | |
выгна́ннікам | выгна́ннікамі | |
выгна́нніку | выгна́нніках |
Крыніцы:
выгна́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
выгна́нніца | выгна́нніцы | |
выгна́нніцы | выгна́нніц | |
выгна́нніцы | выгна́нніцам | |
выгна́нніцу | выгна́нніц | |
выгна́нніцай выгна́нніцаю |
выгна́нніцамі | |
выгна́нніцы | выгна́нніцах |
Крыніцы:
выгна́нніцкі
прыметнік, адносны
выгна́нніцкі | выгна́нніцкая | выгна́нніцкае | выгна́нніцкія | |
выгна́нніцкага | выгна́нніцкай выгна́нніцкае |
выгна́нніцкага | выгна́нніцкіх | |
выгна́нніцкаму | выгна́нніцкай | выгна́нніцкаму | выгна́нніцкім | |
выгна́нніцкі ( выгна́нніцкага ( |
выгна́нніцкую | выгна́нніцкае | выгна́нніцкія ( выгна́нніцкіх ( |
|
выгна́нніцкім | выгна́нніцкай выгна́нніцкаю |
выгна́нніцкім | выгна́нніцкімі | |
выгна́нніцкім | выгна́нніцкай | выгна́нніцкім | выгна́нніцкіх |
Крыніцы:
выгна́нніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгна́нніцтва | |
выгна́нніцтва | |
выгна́нніцтву | |
выгна́нніцтва | |
выгна́нніцтвам | |
выгна́нніцтве |
Крыніцы:
выгна́нскі
прыметнік, адносны
выгна́нскі | выгна́нская | выгна́нскае | выгна́нскія | |
выгна́нскага | выгна́нскай выгна́нскае |
выгна́нскага | выгна́нскіх | |
выгна́нскаму | выгна́нскай | выгна́нскаму | выгна́нскім | |
выгна́нскі ( выгна́нскага ( |
выгна́нскую | выгна́нскае | выгна́нскія ( выгна́нскіх ( |
|
выгна́нскім | выгна́нскай выгна́нскаю |
выгна́нскім | выгна́нскімі | |
выгна́нскім | выгна́нскай | выгна́нскім | выгна́нскіх |
Крыніцы:
выгна́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгна́нства | |
выгна́нства | |
выгна́нству | |
выгна́нства | |
выгна́нствам | |
выгна́нстве |
Крыніцы:
вы́гнаны
прыметнік, адносны
вы́гнаны | вы́гнаная | вы́гнанае | вы́гнаныя | |
вы́гнанага | вы́гнанай вы́гнанае |
вы́гнанага | вы́гнаных | |
вы́гнанаму | вы́гнанай | вы́гнанаму | вы́гнаным | |
вы́гнаны ( вы́гнанага ( |
вы́гнаную | вы́гнанае | вы́гнаныя ( вы́гнаных ( |
|
вы́гнаным | вы́гнанай вы́гнанаю |
вы́гнаным | вы́гнанымі | |
вы́гнаным | вы́гнанай | вы́гнаным | вы́гнаных |
Крыніцы: