Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адмо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адмо́ўка адмо́ўкі
Р. адмо́ўкі адмо́вак
Д. адмо́ўцы адмо́ўкам
В. адмо́ўку адмо́ўкі
Т. адмо́ўкай
адмо́ўкаю
адмо́ўкамі
М. адмо́ўцы адмо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

адмо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́ўлены адмо́ўленая адмо́ўленае адмо́ўленыя
Р. адмо́ўленага адмо́ўленай
адмо́ўленае
адмо́ўленага адмо́ўленых
Д. адмо́ўленаму адмо́ўленай адмо́ўленаму адмо́ўленым
В. адмо́ўлены (неадуш.)
адмо́ўленага (адуш.)
адмо́ўленую адмо́ўленае адмо́ўленыя (неадуш.)
адмо́ўленых (адуш.)
Т. адмо́ўленым адмо́ўленай
адмо́ўленаю
адмо́ўленым адмо́ўленымі
М. адмо́ўленым адмо́ўленай адмо́ўленым адмо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адмо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́ўлены адмо́ўленая адмо́ўленае адмо́ўленыя
Р. адмо́ўленага адмо́ўленай
адмо́ўленае
адмо́ўленага адмо́ўленых
Д. адмо́ўленаму адмо́ўленай адмо́ўленаму адмо́ўленым
В. адмо́ўлены (неадуш.)
адмо́ўленага (адуш.)
адмо́ўленую адмо́ўленае адмо́ўленыя (неадуш.)
адмо́ўленых (адуш.)
Т. адмо́ўленым адмо́ўленай
адмо́ўленаю
адмо́ўленым адмо́ўленымі
М. адмо́ўленым адмо́ўленай адмо́ўленым адмо́ўленых

Кароткая форма: адмо́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адмо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адмо́ўна адмо́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адмо́ўнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. адмо́ўнае
Р. адмо́ўнага
Д. адмо́ўнаму
В. адмо́ўнае
Т. адмо́ўным
М. адмо́ўным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

адмо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адмо́ўнасць
Р. адмо́ўнасці
Д. адмо́ўнасці
В. адмо́ўнасць
Т. адмо́ўнасцю
М. адмо́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адмо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адмо́ўнік адмо́ўнікі
Р. адмо́ўніка адмо́ўнікаў
Д. адмо́ўніку адмо́ўнікам
В. адмо́ўніка адмо́ўнікаў
Т. адмо́ўнікам адмо́ўнікамі
М. адмо́ўніку адмо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

адмо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адмо́ўніца адмо́ўніцы
Р. адмо́ўніцы адмо́ўніц
Д. адмо́ўніцы адмо́ўніцам
В. адмо́ўніцу адмо́ўніц
Т. адмо́ўніцай
адмо́ўніцаю
адмо́ўніцамі
М. адмо́ўніцы адмо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

адмо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́ўны адмо́ўная адмо́ўнае адмо́ўныя
Р. адмо́ўнага адмо́ўнай
адмо́ўнае
адмо́ўнага адмо́ўных
Д. адмо́ўнаму адмо́ўнай адмо́ўнаму адмо́ўным
В. адмо́ўны (неадуш.)
адмо́ўнага (адуш.)
адмо́ўную адмо́ўнае адмо́ўныя (неадуш.)
адмо́ўных (адуш.)
Т. адмо́ўным адмо́ўнай
адмо́ўнаю
адмо́ўным адмо́ўнымі
М. адмо́ўным адмо́ўнай адмо́ўным адмо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адмо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адмо́ўны адмо́ўная адмо́ўнае адмо́ўныя
Р. адмо́ўнага адмо́ўнай
адмо́ўнае
адмо́ўнага адмо́ўных
Д. адмо́ўнаму адмо́ўнай адмо́ўнаму адмо́ўным
В. адмо́ўны (неадуш.)
адмо́ўнага (адуш.)
адмо́ўную адмо́ўнае адмо́ўныя (неадуш.)
адмо́ўных (адуш.)
Т. адмо́ўным адмо́ўнай
адмо́ўнаю
адмо́ўным адмо́ўнымі
М. адмо́ўным адмо́ўнай адмо́ўным адмо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.