адмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адмо́ўнік | адмо́ўнікі | |
| адмо́ўніка | адмо́ўнікаў | |
| адмо́ўніку | адмо́ўнікам | |
| адмо́ўніка | адмо́ўнікаў | |
| адмо́ўнікам | адмо́ўнікамі | |
| адмо́ўніку | адмо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)