адмо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| адмо́ўніца | адмо́ўніцы | |
| адмо́ўніцы | адмо́ўніц | |
| адмо́ўніцы | адмо́ўніцам | |
| адмо́ўніцу | адмо́ўніц | |
| адмо́ўніцай адмо́ўніцаю |
адмо́ўніцамі | |
| адмо́ўніцы | адмо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)