загырчэ́ць
‘пачаць гырчэць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загырчу́ |
загырчы́м |
| 2-я ас. |
загырчы́ш |
загырчыце́ |
| 3-я ас. |
загырчы́ць |
загырча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
загырчэ́ў |
загырчэ́лі |
| ж. |
загырчэ́ла |
| н. |
загырчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загырчы́ |
загырчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загырчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́д |
зады́ |
| Р. |
за́да |
задо́ў |
| Д. |
за́ду |
зада́м |
| В. |
за́д |
зады́ |
| Т. |
за́дам |
зада́мі |
| М. |
за́дзе |
зада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задабрахо́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задабрахо́чуся |
задабрахо́цімся |
| 2-я ас. |
задабрахо́цішся |
задабрахо́ціцеся |
| 3-я ас. |
задабрахо́ціцца |
задабрахо́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
задабрахо́ціўся |
задабрахо́ціліся |
| ж. |
задабрахо́цілася |
| н. |
задабрахо́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задабрахо́цься |
задабрахо́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задабрахо́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задабрахо́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задабрахо́чу |
задабрахо́цім |
| 2-я ас. |
задабрахо́ціш |
задабрахо́ціце |
| 3-я ас. |
задабрахо́ціць |
задабрахо́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
задабрахо́ціў |
задабрахо́цілі |
| ж. |
задабрахо́ціла |
| н. |
задабрахо́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задабрахо́ць |
задабрахо́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задабрахо́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Задабры́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Задабры́чча |
| Р. |
Задабры́чча |
| Д. |
Задабры́ччу |
| В. |
Задабры́чча |
| Т. |
Задабры́ччам |
| М. |
Задабры́ччы |
задава́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задава́ка |
задава́кі |
| Р. |
задава́кі |
задава́к |
| Д. |
задава́цы |
задава́кам |
| В. |
задава́ку |
задава́к |
| Т. |
задава́кай задава́каю |
задава́камі |
| М. |
задава́цы |
задава́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задава́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задава́ка |
задава́кі |
| Р. |
задава́кі |
задава́к |
| Д. |
задава́ку |
задава́кам |
| В. |
задава́ку |
задава́к |
| Т. |
задава́кам |
задава́камі |
| М. |
задава́ку |
задава́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задавале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задавале́нне |
| Р. |
задавале́ння |
| Д. |
задавале́нню |
| В. |
задавале́нне |
| Т. |
задавале́ннем |
| М. |
задавале́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.