загушча́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
загушча́льнік |
загушча́льнікі |
| Р. |
загушча́льніка |
загушча́льнікаў |
| Д. |
загушча́льніку |
загушча́льнікам |
| В. |
загушча́льнік |
загушча́льнікі |
| Т. |
загушча́льнікам |
загушча́льнікамі |
| М. |
загушча́льніку |
загушча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загу́шчанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
загу́шчанасць |
| Р. |
загу́шчанасці |
| Д. |
загу́шчанасці |
| В. |
загу́шчанасць |
| Т. |
загу́шчанасцю |
| М. |
загу́шчанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
загу́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
загу́шчаны |
загу́шчаная |
загу́шчанае |
загу́шчаныя |
| Р. |
загу́шчанага |
загу́шчанай загу́шчанае |
загу́шчанага |
загу́шчаных |
| Д. |
загу́шчанаму |
загу́шчанай |
загу́шчанаму |
загу́шчаным |
| В. |
загу́шчаны (неадуш.) загу́шчанага (адуш.) |
загу́шчаную |
загу́шчанае |
загу́шчаныя (неадуш.) загу́шчаных (адуш.) |
| Т. |
загу́шчаным |
загу́шчанай загу́шчанаю |
загу́шчаным |
загу́шчанымі |
| М. |
загу́шчаным |
загу́шчанай |
загу́шчаным |
загу́шчаных |
Кароткая форма: загу́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загушча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
загушча́ецца |
загушча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
загушча́ўся |
загушча́ліся |
| ж. |
загушча́лася |
| н. |
загушча́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загушча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загушча́ю |
загушча́ем |
| 2-я ас. |
загушча́еш |
загушча́еце |
| 3-я ас. |
загушча́е |
загушча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загушча́ў |
загушча́лі |
| ж. |
загушча́ла |
| н. |
загушча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загушча́й |
загушча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загушча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загушчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
загушчэ́нне |
| Р. |
загушчэ́ння |
| Д. |
загушчэ́нню |
| В. |
загушчэ́нне |
| Т. |
загушчэ́ннем |
| М. |
загушчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загы́ркаю |
загы́ркаем |
| 2-я ас. |
загы́ркаеш |
загы́ркаеце |
| 3-я ас. |
загы́ркае |
загы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
загы́ркаў |
загы́ркалі |
| ж. |
загы́ркала |
| н. |
загы́ркала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загы́ркаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загырча́ць
‘пачаць гырчаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загырчу́ |
загырчы́м |
| 2-я ас. |
загырчы́ш |
загырчыце́ |
| 3-я ас. |
загырчы́ць |
загырча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
загырча́ў |
загырча́лі |
| ж. |
загырча́ла |
| н. |
загырча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загырчы́ |
загырчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загырча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.