данскі́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
данскі́ |
данска́я |
данско́е |
данскі́я |
| Р. |
данско́га |
данско́й данско́е |
данско́га |
данскі́х |
| Д. |
данско́му |
данско́й |
данско́му |
данскі́м |
| В. |
данскі́ (неадуш.) данско́га (адуш.) |
данску́ю |
данско́е |
данскі́я (неадуш.) данскі́х (адуш.) |
| Т. |
данскі́м |
данско́й данско́ю |
данскі́м |
данскі́мі |
| М. |
данскі́м |
данско́й |
данскі́м |
данскі́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дантало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дантало́гія |
| Р. |
дантало́гіі |
| Д. |
дантало́гіі |
| В. |
дантало́гію |
| Т. |
дантало́гіяй дантало́гіяю |
| М. |
дантало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дантафо́бія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дантафо́бія |
| Р. |
дантафо́біі |
| Д. |
дантафо́біі |
| В. |
дантафо́бію |
| Т. |
дантафо́біяй дантафо́біяю |
| М. |
дантафо́біі |
Крыніцы:
piskunou2012.
данты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
данты́ст |
данты́сты |
| Р. |
данты́ста |
данты́стаў |
| Д. |
данты́сту |
данты́стам |
| В. |
данты́ста |
данты́стаў |
| Т. |
данты́стам |
данты́стамі |
| М. |
данты́сце |
данты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
данты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
данты́стка |
данты́сткі |
| Р. |
данты́сткі |
данты́стак |
| Д. |
данты́стцы |
данты́сткам |
| В. |
данты́стку |
данты́стак |
| Т. |
данты́сткай данты́сткаю |
данты́сткамі |
| М. |
данты́стцы |
данты́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
данты́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
данты́сцкі |
данты́сцкая |
данты́сцкае |
данты́сцкія |
| Р. |
данты́сцкага |
данты́сцкай данты́сцкае |
данты́сцкага |
данты́сцкіх |
| Д. |
данты́сцкаму |
данты́сцкай |
данты́сцкаму |
данты́сцкім |
| В. |
данты́сцкі (неадуш.) данты́сцкага (адуш.) |
данты́сцкую |
данты́сцкае |
данты́сцкія (неадуш.) данты́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
данты́сцкім |
данты́сцкай данты́сцкаю |
данты́сцкім |
данты́сцкімі |
| М. |
данты́сцкім |
данты́сцкай |
данты́сцкім |
данты́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Да́нтэ
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |
| Р. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |
| Д. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |
| В. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |
| Т. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |
| М. |
Да́нтэ |
Да́нтэ |