да́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| да́ннік | да́ннікі | |
| да́нніка | да́ннікаў | |
| да́нніку | да́ннікам | |
| да́нніка | да́ннікаў | |
| да́ннікам | да́ннікамі | |
| да́нніку | да́нніках |
Крыніцы:
да́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| да́ннік | да́ннікі | |
| да́нніка | да́ннікаў | |
| да́нніку | да́ннікам | |
| да́нніка | да́ннікаў | |
| да́ннікам | да́ннікамі | |
| да́нніку | да́нніках |
Крыніцы:
да́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| да́нніца | да́нніцы | |
| да́нніцы | да́нніц | |
| да́нніцы | да́нніцам | |
| да́нніцу | да́нніц | |
| да́нніцай да́нніцаю |
да́нніцамі | |
| да́нніцы | да́нніцах |
Крыніцы:
да́нніцкі
прыметнік, адносны
| да́нніцкі | да́нніцкая | да́нніцкае | да́нніцкія | |
| да́нніцкага | да́нніцкай да́нніцкае |
да́нніцкага | да́нніцкіх | |
| да́нніцкаму | да́нніцкай | да́нніцкаму | да́нніцкім | |
| да́нніцкі ( да́нніцкага ( |
да́нніцкую | да́нніцкае | да́нніцкія ( да́нніцкіх ( |
|
| да́нніцкім | да́нніцкай да́нніцкаю |
да́нніцкім | да́нніцкімі | |
| да́нніцкім | да́нніцкай | да́нніцкім | да́нніцкіх | |
Крыніцы:
дано́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дано́с | дано́сы | |
| дано́су | дано́саў | |
| дано́су | дано́сам | |
| дано́с | дано́сы | |
| дано́сам | дано́самі | |
| дано́се | дано́сах |
Крыніцы:
дано́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| дано́сіцца | дано́сяцца | |
| Прошлы час | ||
| дано́сіўся | дано́сіліся | |
| дано́сілася | ||
| дано́сілася | ||
Крыніцы:
дано́сіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дано́шу | дано́сім | |
| дано́сіш | дано́сіце | |
| дано́сіць | дано́сяць | |
| Прошлы час | ||
| дано́сіў | дано́сілі | |
| дано́сіла | ||
| дано́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| дано́сь | дано́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дано́сячы | ||
Крыніцы:
дано́сніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дано́сніцтва | |
| дано́сніцтва | |
| дано́сніцтву | |
| дано́сніцтва | |
| дано́сніцтвам | |
| дано́сніцтве |
Крыніцы:
дано́сны
прыметнік, адносны
| дано́сны | дано́сная | дано́снае | дано́сныя | |
| дано́снага | дано́снай дано́снае |
дано́снага | дано́сных | |
| дано́снаму | дано́снай | дано́снаму | дано́сным | |
| дано́сны ( дано́снага ( |
дано́сную | дано́снае | дано́сныя ( дано́сных ( |
|
| дано́сным | дано́снай дано́снаю |
дано́сным | дано́снымі | |
| дано́сным | дано́снай | дано́сным | дано́сных | |
Крыніцы:
дано́счык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дано́счык | дано́счыкі | |
| дано́счыка | дано́счыкаў | |
| дано́счыку | дано́счыкам | |
| дано́счыка | дано́счыкаў | |
| дано́счыкам | дано́счыкамі | |
| дано́счыку | дано́счыках |
Крыніцы:
дано́счыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дано́счыца | дано́счыцы | |
| дано́счыцы | дано́счыц | |
| дано́счыцы | дано́счыцам | |
| дано́счыцу | дано́счыц | |
| дано́счыцай дано́счыцаю |
дано́счыцамі | |
| дано́счыцы | дано́счыцах |
Крыніцы: