дагуля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагуля́ны |
дагуля́ная |
дагуля́нае |
дагуля́ныя |
| Р. |
дагуля́нага |
дагуля́най дагуля́нае |
дагуля́нага |
дагуля́ных |
| Д. |
дагуля́наму |
дагуля́най |
дагуля́наму |
дагуля́ным |
| В. |
дагуля́ны (неадуш.) дагуля́нага (адуш.) |
дагуля́ную |
дагуля́нае |
дагуля́ныя (неадуш.) дагуля́ных (адуш.) |
| Т. |
дагуля́ным |
дагуля́най дагуля́наю |
дагуля́ным |
дагуля́нымі |
| М. |
дагуля́ным |
дагуля́най |
дагуля́ным |
дагуля́ных |
Кароткая форма: дагуля́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дагуля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагуля́юся |
дагуля́емся |
| 2-я ас. |
дагуля́ешся |
дагуля́ецеся |
| 3-я ас. |
дагуля́ецца |
дагуля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дагуля́ўся |
дагуля́ліся |
| ж. |
дагуля́лася |
| н. |
дагуля́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дагуля́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагуля́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагуля́ю |
дагуля́ем |
| 2-я ас. |
дагуля́еш |
дагуля́еце |
| 3-я ас. |
дагуля́е |
дагуля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дагуля́ў |
дагуля́лі |
| ж. |
дагуля́ла |
| н. |
дагуля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дагуля́й |
дагуля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дагуля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагу́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагу́са |
дагу́сы |
| Р. |
дагу́сы |
дагу́с |
| Д. |
дагу́се |
дагу́сам |
| В. |
дагу́су |
дагу́сы |
| Т. |
дагу́сай дагу́саю |
дагу́самі |
| М. |
дагу́се |
дагу́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагэ́туль
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дагэ́туль |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.