давя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
давя́заны |
давя́заная |
давя́занае |
давя́заныя |
Р. |
давя́занага |
давя́занай давя́занае |
давя́занага |
давя́заных |
Д. |
давя́занаму |
давя́занай |
давя́занаму |
давя́заным |
В. |
давя́заны (неадуш.) давя́занага (адуш.) |
давя́заную |
давя́занае |
давя́заныя (неадуш.) давя́заных (адуш.) |
Т. |
давя́заным |
давя́занай давя́занаю |
давя́заным |
давя́занымі |
М. |
давя́заным |
давя́занай |
давя́заным |
давя́заных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
давя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
давя́заны |
давя́заная |
давя́занае |
давя́заныя |
Р. |
давя́занага |
давя́занай давя́занае |
давя́занага |
давя́заных |
Д. |
давя́занаму |
давя́занай |
давя́занаму |
давя́заным |
В. |
давя́заны (неадуш.) давя́занага (адуш.) |
давя́заную |
давя́занае |
давя́заныя (неадуш.) давя́заных (адуш.) |
Т. |
давя́заным |
давя́занай давя́занаю |
давя́заным |
давя́занымі |
М. |
давя́заным |
давя́занай |
давя́заным |
давя́заных |
Кароткая форма: давя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
давяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давяжу́ |
давя́жам |
2-я ас. |
давя́жаш |
давя́жаце |
3-я ас. |
давя́жа |
давя́жуць |
Прошлы час |
м. |
давяза́ў |
давяза́лі |
ж. |
давяза́ла |
н. |
давяза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
давяжы́ |
давяжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
давяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
давя́званне |
Р. |
давя́звання |
Д. |
давя́званню |
В. |
давя́званне |
Т. |
давя́званнем |
М. |
давя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
давя́звацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
давя́зваецца |
давя́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
давя́зваўся |
давя́зваліся |
ж. |
давя́звалася |
н. |
давя́звалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
давя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давя́зваю |
давя́зваем |
2-я ас. |
давя́зваеш |
давя́зваеце |
3-я ас. |
давя́звае |
давя́зваюць |
Прошлы час |
м. |
давя́зваў |
давя́звалі |
ж. |
давя́звала |
н. |
давя́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
давя́звай |
давя́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
давя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давяра́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
давяра́льнасць |
Р. |
давяра́льнасці |
Д. |
давяра́льнасці |
В. |
давяра́льнасць |
Т. |
давяра́льнасцю |
М. |
давяра́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
давяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давяра́юся |
давяра́емся |
2-я ас. |
давяра́ешся |
давяра́ецеся |
3-я ас. |
давяра́ецца |
давяра́юцца |
Прошлы час |
м. |
давяра́ўся |
давяра́ліся |
ж. |
давяра́лася |
н. |
давяра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
давяра́йся |
давяра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
давяра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.