Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гуза́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуза́ты гуза́тая гуза́тае гуза́тыя
Р. гуза́тага гуза́тай
гуза́тае		 гуза́тага гуза́тых
Д. гуза́таму гуза́тай гуза́таму гуза́тым
В. гуза́ты (неадуш.)
гуза́тага (адуш.)		 гуза́тую гуза́тае гуза́тыя (неадуш.)
гуза́тых (адуш.)
Т. гуза́тым гуза́тай
гуза́таю		 гуза́тым гуза́тымі
М. гуза́тым гуза́тай гуза́тым гуза́тых

Крыніцы: piskunou2012.

гуза́ць

‘біць вяроўкай каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гуза́ю гуза́ем
2-я ас. гуза́еш гуза́еце
3-я ас. гуза́е гуза́юць
Прошлы час
м. гуза́ў гуза́лі
ж. гуза́ла
н. гуза́ла
Загадны лад
2-я ас. гуза́й гуза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Гу́згалаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гу́згалаўка
Р. Гу́згалаўкі
Д. Гу́згалаўцы
В. Гу́згалаўку
Т. Гу́згалаўкай
Гу́згалаўкаю
М. Гу́згалаўцы

гузе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гузе́нне
Р. гузе́ння
Д. гузе́нню
В. гузе́нне
Т. гузе́ннем
М. гузе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гузе́чніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гузе́чніца гузе́чніцы
Р. гузе́чніцы гузе́чніц
Д. гузе́чніцы гузе́чніцам
В. гузе́чніцу гузе́чніцы
Т. гузе́чніцай
гузе́чніцаю		 гузе́чніцамі
М. гузе́чніцы гузе́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

гузё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гузё́нка
Р. гузё́нкі
Д. гузё́нцы
В. гузё́нку
Т. гузё́нкай
гузё́нкаю
М. гузё́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

гу́зік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́зік гу́зікі
Р. гу́зіка гу́зікаў
Д. гу́зіку гу́зікам
В. гу́зік гу́зікі
Т. гу́зікам гу́зікамі
М. гу́зіку гу́зіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́зікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́зікавы гу́зікавая гу́зікавае гу́зікавыя
Р. гу́зікавага гу́зікавай
гу́зікавае		 гу́зікавага гу́зікавых
Д. гу́зікаваму гу́зікавай гу́зікаваму гу́зікавым
В. гу́зікавы (неадуш.)
гу́зікавага (адуш.)		 гу́зікавую гу́зікавае гу́зікавыя (неадуш.)
гу́зікавых (адуш.)
Т. гу́зікавым гу́зікавай
гу́зікаваю		 гу́зікавым гу́зікавымі
М. гу́зікавым гу́зікавай гу́зікавым гу́зікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́зічак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́зічак гу́зічкі
Р. гу́зічка гу́зічкаў
Д. гу́зічку гу́зічкам
В. гу́зічак гу́зічкі
Т. гу́зічкам гу́зічкамі
М. гу́зічку гу́зічках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

гу́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́зка гу́зкі
Р. гу́зкі гу́зак
Д. гу́зцы гу́зкам
В. гу́зку гу́зкі
Т. гу́зкай
гу́зкаю		 гу́зкамі
М. гу́зцы гу́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.