гуза́ць
‘біць вяроўкай каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гуза́ю | гуза́ем | |
| гуза́еш | гуза́еце | |
| гуза́е | гуза́юць | |
| Прошлы час | ||
| гуза́ў | гуза́лі | |
| гуза́ла | ||
| гуза́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гуза́й | гуза́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гуза́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)