Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заграбу́шчы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заграбу́шчы	заграбу́шчая	заграбу́шчае	заграбу́шчыя
Р.	заграбу́шчага	заграбу́шчай заграбу́шчае	заграбу́шчага	заграбу́шчых
Д.	заграбу́шчаму	заграбу́шчай	заграбу́шчаму	заграбу́шчым
В.	заграбу́шчы (неадуш.) заграбу́шчага (адуш.)	заграбу́шчую	заграбу́шчае	заграбу́шчыя (неадуш.) заграбу́шчых (адуш.)
Т.	заграбу́шчым	заграбу́шчай заграбу́шчаю	заграбу́шчым	заграбу́шчымі
М.	заграбу́шчым	заграбу́шчай	заграбу́шчым	заграбу́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заграбці́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: tsbm1984.

Загра́ддзе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

загра́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

заграза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

загра́злы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	загра́злы	загра́злая	загра́злае	загра́злыя
Р.	загра́злага	загра́злай загра́злае	загра́злага	загра́злых
Д.	загра́зламу	загра́злай	загра́зламу	загра́злым
В.	загра́злы (неадуш.) загра́злага (адуш.)	загра́злую	загра́злае	загра́злыя (неадуш.) загра́злых (адуш.)
Т.	загра́злым	загра́злай загра́злаю	загра́злым	загра́злымі
М.	загра́злым	загра́злай	загра́злым	загра́злых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

загра́знуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

загра́кацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

загра́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Заграма́дзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum