эксгумава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
эксгуму́ю |
эксгуму́ем |
2-я ас. |
эксгуму́еш |
эксгуму́еце |
3-я ас. |
эксгуму́е |
эксгуму́юць |
Прошлы час |
м. |
эксгумава́ў |
эксгумава́лі |
ж. |
эксгумава́ла |
н. |
эксгумава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
эксгуму́й |
эксгуму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
эксгумава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эксгума́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эксгума́тар |
эксгума́тары |
Р. |
эксгума́тара |
эксгума́тараў |
Д. |
эксгума́тару |
эксгума́тарам |
В. |
эксгума́тара |
эксгума́тараў |
Т. |
эксгума́тарам |
эксгума́тарамі |
М. |
эксгума́тару |
эксгума́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эксгумацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эксгумацы́йны |
эксгумацы́йная |
эксгумацы́йнае |
эксгумацы́йныя |
Р. |
эксгумацы́йнага |
эксгумацы́йнай эксгумацы́йнае |
эксгумацы́йнага |
эксгумацы́йных |
Д. |
эксгумацы́йнаму |
эксгумацы́йнай |
эксгумацы́йнаму |
эксгумацы́йным |
В. |
эксгумацы́йны (неадуш.) эксгумацы́йнага (адуш.) |
эксгумацы́йную |
эксгумацы́йнае |
эксгумацы́йныя (неадуш.) эксгумацы́йных (адуш.) |
Т. |
эксгумацы́йным |
эксгумацы́йнай эксгумацы́йнаю |
эксгумацы́йным |
эксгумацы́йнымі |
М. |
эксгумацы́йным |
эксгумацы́йнай |
эксгумацы́йным |
эксгумацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
эксгума́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эксгума́цыя |
Р. |
эксгума́цыі |
Д. |
эксгума́цыі |
В. |
эксгума́цыю |
Т. |
эксгума́цыяй эксгума́цыяю |
М. |
эксгума́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксе́дра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эксе́дра |
экседры |
Р. |
экседры |
экседр экседраў |
Д. |
экседры |
экседрам |
В. |
экседру |
экседры |
Т. |
экседрай экседраю |
экседрамі |
М. |
экседры |
экседрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эксіка́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эксіка́тар |
эксіка́тары |
Р. |
эксіка́тара |
эксіка́тараў |
Д. |
эксіка́тару |
эксіка́тарам |
В. |
эксіка́тар |
эксіка́тары |
Т. |
эксіка́тарам |
эксіка́тарамі |
М. |
эксіка́тары |
эксіка́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эксіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эксіка́цыя |
Р. |
эксіка́цыі |
Д. |
эксіка́цыі |
В. |
эксіка́цыю |
Т. |
эксіка́цыяй эксіка́цыяю |
М. |
эксіка́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эксіто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эксіто́н |
эксіто́ны |
Р. |
эксіто́на |
эксіто́наў |
Д. |
эксіто́ну |
эксіто́нам |
В. |
эксіто́н |
эксіто́ны |
Т. |
эксіто́нам |
эксіто́намі |
М. |
эксіто́не |
эксіто́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.