Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

уто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уто́к
Р. утку́
Д. утку́
В. уто́к
Т. утко́м
М. утку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уто́ма
Р. уто́мы
Д. уто́ме
В. уто́му
Т. уто́май
уто́маю
М. уто́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́млена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уто́млена - -

Крыніцы: krapivabr2012.

уто́мленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уто́мленасць
Р. уто́мленасці
Д. уто́мленасці
В. уто́мленасць
Т. уто́мленасцю
М. уто́мленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́млены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́млены уто́мленая уто́мленае уто́мленыя
Р. уто́мленага уто́мленай
уто́мленае		 уто́мленага уто́мленых
Д. уто́мленаму уто́мленай уто́мленаму уто́мленым
В. уто́млены (неадуш.)
уто́мленага (адуш.)		 уто́мленую уто́мленае уто́мленыя (неадуш.)
уто́мленых (адуш.)
Т. уто́мленым уто́мленай
уто́мленаю		 уто́мленым уто́мленымі
М. уто́мленым уто́мленай уто́мленым уто́мленых

Кароткая форма: уто́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уто́мна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уто́мнасць
Р. уто́мнасці
Д. уто́мнасці
В. уто́мнасць
Т. уто́мнасцю
М. уто́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́мны уто́мная уто́мнае уто́мныя
Р. уто́мнага уто́мнай
уто́мнае		 уто́мнага уто́мных
Д. уто́мнаму уто́мнай уто́мнаму уто́мным
В. уто́мны (неадуш.)
уто́мнага (адуш.)		 уто́мную уто́мнае уто́мныя (неадуш.)
уто́мных (адуш.)
Т. уто́мным уто́мнай
уто́мнаю		 уто́мным уто́мнымі
М. уто́мным уто́мнай уто́мным уто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.