усо́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усо́плены |
усо́пленая |
усо́пленае |
усо́пленыя |
Р. |
усо́пленага |
усо́пленай усо́пленае |
усо́пленага |
усо́пленых |
Д. |
усо́пленаму |
усо́пленай |
усо́пленаму |
усо́пленым |
В. |
усо́плены (неадуш.) усо́пленага (адуш.) |
усо́пленую |
усо́пленае |
усо́пленыя (неадуш.) усо́пленых (адуш.) |
Т. |
усо́пленым |
усо́пленай усо́пленаю |
усо́пленым |
усо́пленымі |
М. |
усо́пленым |
усо́пленай |
усо́пленым |
усо́пленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
усо́пліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усо́плю |
усо́плім |
2-я ас. |
усо́пліш |
усо́пліце |
3-я ас. |
усо́пліць |
усо́пляць |
Прошлы час |
м. |
усо́пліў |
усо́плілі |
ж. |
усо́пліла |
н. |
усо́пліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
усо́плі |
усо́пліце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усо́пліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
усо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
усо́ўванне |
Р. |
усо́ўвання |
Д. |
усо́ўванню |
В. |
усо́ўванне |
Т. |
усо́ўваннем |
М. |
усо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усо́ўваюся |
усо́ўваемся |
2-я ас. |
усо́ўваешся |
усо́ўваецеся |
3-я ас. |
усо́ўваецца |
усо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
усо́ўваўся |
усо́ўваліся |
ж. |
усо́ўвалася |
н. |
усо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
усо́ўвайся |
усо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
усо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усо́ўваю |
усо́ўваем |
2-я ас. |
усо́ўваеш |
усо́ўваеце |
3-я ас. |
усо́ўвае |
усо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
усо́ўваў |
усо́ўвалі |
ж. |
усо́ўвала |
н. |
усо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
усо́ўвай |
усо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
усо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усо́ўны |
усо́ўная |
усо́ўнае |
усо́ўныя |
Р. |
усо́ўнага |
усо́ўнай усо́ўнае |
усо́ўнага |
усо́ўных |
Д. |
усо́ўнаму |
усо́ўнай |
усо́ўнаму |
усо́ўным |
В. |
усо́ўны (неадуш.) усо́ўнага (адуш.) |
усо́ўную |
усо́ўнае |
усо́ўныя (неадуш.) усо́ўных (адуш.) |
Т. |
усо́ўным |
усо́ўнай усо́ўнаю |
усо́ўным |
усо́ўнымі |
М. |
усо́ўным |
усо́ўнай |
усо́ўным |
усо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Усо́хі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Усо́хі |
Р. |
Усо́х Усо́хаў |
Д. |
Усо́хам |
В. |
Усо́хі |
Т. |
Усо́хамі |
М. |
Усо́хах |
усо́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усо́хлы |
усо́хлая |
усо́хлае |
усо́хлыя |
Р. |
усо́хлага |
усо́хлай усо́хлае |
усо́хлага |
усо́хлых |
Д. |
усо́хламу |
усо́хлай |
усо́хламу |
усо́хлым |
В. |
усо́хлы (неадуш.) усо́хлага (адуш.) |
усо́хлую |
усо́хлае |
усо́хлыя (неадуш.) усо́хлых (адуш.) |
Т. |
усо́хлым |
усо́хлай усо́хлаю |
усо́хлым |
усо́хлымі |
М. |
усо́хлым |
усо́хлай |
усо́хлым |
усо́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.