Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усеахо́пна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усеахо́пна - -

Крыніцы: piskunou2012.

усебако́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усебако́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

усебако́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усебако́васць
Р. усебако́васці
Д. усебако́васці
В. усебако́васць
Т. усебако́васцю
М. усебако́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усебако́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усебако́вы усебако́вая усебако́вае усебако́выя
Р. усебако́вага усебако́вай
усебако́вае		 усебако́вага усебако́вых
Д. усебако́ваму усебако́вай усебако́ваму усебако́вым
В. усебако́вы (неадуш.)
усебако́вага (адуш.)		 усебако́вую усебако́вае усебако́выя (неадуш.)
усебако́вых (адуш.)
Т. усебако́вым усебако́вай
усебако́ваю		 усебако́вым усебако́вымі
М. усебако́вым усебако́вай усебако́вым усебако́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усебелару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усебелару́скі усебелару́ская усебелару́скае усебелару́скія
Р. усебелару́скага усебелару́скай
усебелару́скае		 усебелару́скага усебелару́скіх
Д. усебелару́скаму усебелару́скай усебелару́скаму усебелару́скім
В. усебелару́скі (неадуш.)
усебелару́скага (адуш.)		 усебелару́скую усебелару́скае усебелару́скія (неадуш.)
усебелару́скіх (адуш.)
Т. усебелару́скім усебелару́скай
усебелару́скаю		 усебелару́скім усебелару́скімі
М. усебелару́скім усебелару́скай усебелару́скім усебелару́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Усе́валад

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Усе́валад Усе́валады
Р. Усе́валада Усе́валадаў
Д. Усе́валаду Усе́валадам
В. Усе́валада Усе́валадаў
Т. Усе́валадам Усе́валадамі
М. Усе́валадзе Усе́валадах

усевенге́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усевенге́рскі усевенге́рская усевенге́рскае усевенге́рскія
Р. усевенге́рскага усевенге́рскай
усевенге́рскае		 усевенге́рскага усевенге́рскіх
Д. усевенге́рскаму усевенге́рскай усевенге́рскаму усевенге́рскім
В. усевенге́рскі (неадуш.) усевенге́рскую усевенге́рскае усевенге́рскія (неадуш.)
Т. усевенге́рскім усевенге́рскай
усевенге́рскаю		 усевенге́рскім усевенге́рскімі
М. усевенге́рскім усевенге́рскай усевенге́рскім усевенге́рскіх

Крыніцы: prym2009.

усево́буч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. усево́буч
Р. усево́буча
Д. усево́бучу
В. усево́буч
Т. усево́бучам
М. усево́бучы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усевядо́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усевядо́масць
Р. усевядо́масці
Д. усевядо́масці
В. усевядо́масць
Т. усевядо́масцю
М. усевядо́масці

Крыніцы: piskunou2012.

усевядо́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усевядо́мы усевядо́мая усевядо́мае усевядо́мыя
Р. усевядо́мага усевядо́май
усевядо́мае		 усевядо́мага усевядо́мых
Д. усевядо́маму усевядо́май усевядо́маму усевядо́мым
В. усевядо́мы (неадуш.)
усевядо́мага (адуш.)		 усевядо́мую усевядо́мае усевядо́мыя (неадуш.)
усевядо́мых (адуш.)
Т. усевядо́мым усевядо́май
усевядо́маю		 усевядо́мым усевядо́мымі
М. усевядо́мым усевядо́май усевядо́мым усевядо́мых

Крыніцы: piskunou2012.