упра́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упра́ўлю |
упра́вім |
2-я ас. |
упра́віш |
упра́віце |
3-я ас. |
упра́віць |
упра́вяць |
Прошлы час |
м. |
упра́віў |
упра́вілі |
ж. |
упра́віла |
н. |
упра́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упра́ў |
упра́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
упра́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
управо́дзіць
‘увесці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
управо́джу |
управо́дзім |
2-я ас. |
управо́дзіш |
управо́дзіце |
3-я ас. |
управо́дзіць |
управо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
управо́дзіў |
управо́дзілі |
ж. |
управо́дзіла |
н. |
управо́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
управо́дзь |
управо́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
управо́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
упрага́нне |
Р. |
упрага́ння |
Д. |
упрага́нню |
В. |
упрага́нне |
Т. |
упрага́ннем |
М. |
упрага́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упрага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрага́юся |
упрага́емся |
2-я ас. |
упрага́ешся |
упрага́ецеся |
3-я ас. |
упрага́ецца |
упрага́юцца |
Прошлы час |
м. |
упрага́ўся |
упрага́ліся |
ж. |
упрага́лася |
н. |
упрага́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрага́йся |
упрага́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упрага́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упрага́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрага́ю |
упрага́ем |
2-я ас. |
упрага́еш |
упрага́еце |
3-я ас. |
упрага́е |
упрага́юць |
Прошлы час |
м. |
упрага́ў |
упрага́лі |
ж. |
упрага́ла |
н. |
упрага́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрага́й |
упрага́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упрага́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упрада́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
упрада́ецца |
упрада́юцца |
Прошлы час |
м. |
упрада́ўся |
упрада́ліся |
ж. |
упрада́лася |
н. |
упрада́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упрада́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
упрада́ю |
упрада́ем |
2-я ас. |
упрада́еш |
упрада́еце |
3-я ас. |
упрада́е |
упрада́юць |
Прошлы час |
м. |
упрада́ў |
упрада́лі |
ж. |
упрада́ла |
н. |
упрада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
упрада́й |
упрада́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
упрада́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упра́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
упра́дзены |
упра́дзеная |
упра́дзенае |
упра́дзеныя |
Р. |
упра́дзенага |
упра́дзенай упра́дзенае |
упра́дзенага |
упра́дзеных |
Д. |
упра́дзенаму |
упра́дзенай |
упра́дзенаму |
упра́дзеным |
В. |
упра́дзены (неадуш.) упра́дзенага (адуш.) |
упра́дзеную |
упра́дзенае |
упра́дзеныя (неадуш.) упра́дзеных (адуш.) |
Т. |
упра́дзеным |
упра́дзенай упра́дзенаю |
упра́дзеным |
упра́дзенымі |
М. |
упра́дзеным |
упра́дзенай |
упра́дзеным |
упра́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упра́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
упра́дзены |
упра́дзеная |
упра́дзенае |
упра́дзеныя |
Р. |
упра́дзенага |
упра́дзенай упра́дзенае |
упра́дзенага |
упра́дзеных |
Д. |
упра́дзенаму |
упра́дзенай |
упра́дзенаму |
упра́дзеным |
В. |
упра́дзены (неадуш.) упра́дзенага (адуш.) |
упра́дзеную |
упра́дзенае |
упра́дзеныя (неадуш.) упра́дзеных (адуш.) |
Т. |
упра́дзеным |
упра́дзенай упра́дзенаю |
упра́дзеным |
упра́дзенымі |
М. |
упра́дзеным |
упра́дзенай |
упра́дзеным |
упра́дзеных |
Кароткая форма: упра́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упра́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
упра́жаны |
упра́жаная |
упра́жанае |
упра́жаныя |
Р. |
упра́жанага |
упра́жанай упра́жанае |
упра́жанага |
упра́жаных |
Д. |
упра́жанаму |
упра́жанай |
упра́жанаму |
упра́жаным |
В. |
упра́жаны (неадуш.) упра́жанага (адуш.) |
упра́жаную |
упра́жанае |
упра́жаныя (неадуш.) упра́жаных (адуш.) |
Т. |
упра́жаным |
упра́жанай упра́жанаю |
упра́жаным |
упра́жанымі |
М. |
упра́жаным |
упра́жанай |
упра́жаным |
упра́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.