упра́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упра́ўлю упра́вім
2-я ас. упра́віш упра́віце
3-я ас. упра́віць упра́вяць
Прошлы час
м. упра́віў упра́вілі
ж. упра́віла
н. упра́віла
Загадны лад
2-я ас. упра́ў упра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час упра́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)