упрага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упрага́нне | |
упрага́ння | |
упрага́нню | |
упрага́нне | |
упрага́ннем | |
упрага́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
упрага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упрага́нне | |
упрага́ння | |
упрага́нню | |
упрага́нне | |
упрага́ннем | |
упрага́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)