Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абеёіклоуфыэя

умо́мант

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
умо́мант - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́раны умо́раная умо́ранае умо́раныя
Р. умо́ранага умо́ранай
умо́ранае		 умо́ранага умо́раных
Д. умо́ранаму умо́ранай умо́ранаму умо́раным
В. умо́раны (неадуш.)
умо́ранага (адуш.)		 умо́раную умо́ранае умо́раныя (неадуш.)
умо́раных (адуш.)
Т. умо́раным умо́ранай
умо́ранаю		 умо́раным умо́ранымі
М. умо́раным умо́ранай умо́раным умо́раных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

умо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́раны умо́раная умо́ранае умо́раныя
Р. умо́ранага умо́ранай
умо́ранае		 умо́ранага умо́раных
Д. умо́ранаму умо́ранай умо́ранаму умо́раным
В. умо́раны (неадуш.)
умо́ранага (адуш.)		 умо́раную умо́ранае умо́раныя (неадуш.)
умо́раных (адуш.)
Т. умо́раным умо́ранай
умо́ранаю		 умо́раным умо́ранымі
М. умо́раным умо́ранай умо́раным умо́раных

Кароткая форма: умо́рана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

умо́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умо́тванне
Р. умо́твання
Д. умо́тванню
В. умо́тванне
Т. умо́тваннем
М. умо́тванні

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

умо́твацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. умо́тваецца умо́тваюцца
Прошлы час
м. умо́тваўся умо́тваліся
ж. умо́твалася
н. умо́твалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умо́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умо́тваю умо́тваем
2-я ас. умо́тваеш умо́тваеце
3-я ас. умо́твае умо́тваюць
Прошлы час
м. умо́тваў умо́твалі
ж. умо́твала
н. умо́твала
Загадны лад
2-я ас. умо́твай умо́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умо́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́ўлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
умо́ўлена - -

умо́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. умо́ўленасць
Р. умо́ўленасці
Д. умо́ўленасці
В. умо́ўленасць
Т. умо́ўленасцю
М. умо́ўленасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

умо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўлены умо́ўленая умо́ўленае умо́ўленыя
Р. умо́ўленага умо́ўленай
умо́ўленае		 умо́ўленага умо́ўленых
Д. умо́ўленаму умо́ўленай умо́ўленаму умо́ўленым
В. умо́ўлены (неадуш.)
умо́ўленага (адуш.)		 умо́ўленую умо́ўленае умо́ўленыя (неадуш.)
умо́ўленых (адуш.)
Т. умо́ўленым умо́ўленай
умо́ўленаю		 умо́ўленым умо́ўленымі
М. умо́ўленым умо́ўленай умо́ўленым умо́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўлены умо́ўленая умо́ўленае умо́ўленыя
Р. умо́ўленага умо́ўленай
умо́ўленае		 умо́ўленага умо́ўленых
Д. умо́ўленаму умо́ўленай умо́ўленаму умо́ўленым
В. умо́ўлены (неадуш.)
умо́ўленага (адуш.)		 умо́ўленую умо́ўленае умо́ўленыя (неадуш.)
умо́ўленых (адуш.)
Т. умо́ўленым умо́ўленай
умо́ўленаю		 умо́ўленым умо́ўленымі
М. умо́ўленым умо́ўленай умо́ўленым умо́ўленых

Кароткая форма: умо́ўлена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.