умо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўлены умо́ўленая умо́ўленае умо́ўленыя
Р. умо́ўленага умо́ўленай
умо́ўленае		 умо́ўленага умо́ўленых
Д. умо́ўленаму умо́ўленай умо́ўленаму умо́ўленым
В. умо́ўлены (неадуш.)
умо́ўленага (адуш.)		 умо́ўленую умо́ўленае умо́ўленыя (неадуш.)
умо́ўленых (адуш.)
Т. умо́ўленым умо́ўленай
умо́ўленаю		 умо́ўленым умо́ўленымі
М. умо́ўленым умо́ўленай умо́ўленым умо́ўленых

Кароткая форма: умо́ўлена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)