Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авжзмноруыэ

уду́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уду́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

уду́мацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уду́маюся уду́маемся
2-я ас. уду́маешся уду́маецеся
3-я ас. уду́маецца уду́маюцца
Прошлы час
м. уду́маўся уду́маліся
ж. уду́малася
н. уду́малася
Загадны лад
2-я ас. уду́майся уду́майцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уду́маўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́маць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уду́маю уду́маем
2-я ас. уду́маеш уду́маеце
3-я ас. уду́мае уду́маюць
Прошлы час
м. уду́маў уду́малі
ж. уду́мала
н. уду́мала
Загадны лад
2-я ас. уду́май уду́майце
Дзеепрыслоўе
прош. час уду́маўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

уду́мвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уду́мваюся уду́мваемся
2-я ас. уду́мваешся уду́мваецеся
3-я ас. уду́мваецца уду́мваюцца
Прошлы час
м. уду́мваўся уду́мваліся
ж. уду́мвалася
н. уду́мвалася
Загадны лад
2-я ас. уду́мвайся уду́мвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уду́мваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́мліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уду́мліва уду́млівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уду́млівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уду́млівасць
Р. уду́млівасці
Д. уду́млівасці
В. уду́млівасць
Т. уду́млівасцю
М. уду́млівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́млівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́млівы уду́млівая уду́млівае уду́млівыя
Р. уду́млівага уду́млівай
уду́млівае		 уду́млівага уду́млівых
Д. уду́мліваму уду́млівай уду́мліваму уду́млівым
В. уду́млівы (неадуш.)
уду́млівага (адуш.)		 уду́млівую уду́млівае уду́млівыя (неадуш.)
уду́млівых (адуш.)
Т. уду́млівым уду́млівай
уду́мліваю		 уду́млівым уду́млівымі
М. уду́млівым уду́млівай уду́млівым уду́млівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уду́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уду́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уду́мнасць
Р. уду́мнасці
Д. уду́мнасці
В. уду́мнасць
Т. уду́мнасцю
М. уду́мнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уду́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́мны уду́мная уду́мнае уду́мныя
Р. уду́мнага уду́мнай
уду́мнае		 уду́мнага уду́мных
Д. уду́мнаму уду́мнай уду́мнаму уду́мным
В. уду́мны (неадуш.)
уду́мнага (адуш.)		 уду́мную уду́мнае уду́мныя (неадуш.)
уду́мных (адуш.)
Т. уду́мным уду́мнай
уду́мнаю		 уду́мным уду́мнымі
М. уду́мным уду́мнай уду́мным уду́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.