уду́млівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́млівы уду́млівая уду́млівае уду́млівыя
Р. уду́млівага уду́млівай
уду́млівае		 уду́млівага уду́млівых
Д. уду́мліваму уду́млівай уду́мліваму уду́млівым
В. уду́млівы (неадуш.)
уду́млівага (адуш.)		 уду́млівую уду́млівае уду́млівыя (неадуш.)
уду́млівых (адуш.)
Т. уду́млівым уду́млівай
уду́мліваю		 уду́млівым уду́млівымі
М. уду́млівым уду́млівай уду́млівым уду́млівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)