Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уве́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уве́дваю уве́дваем
2-я ас. уве́дваеш уве́дваеце
3-я ас. уве́двае уве́дваюць
Прошлы час
м. уве́дваў уве́двалі
ж. уве́двала
н. уве́двала
Загадны лад
2-я ас. уве́двай уве́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уве́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уве́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дзены уве́дзеная уве́дзенае уве́дзеныя
Р. уве́дзенага уве́дзенай
уве́дзенае
уве́дзенага уве́дзеных
Д. уве́дзенаму уве́дзенай уве́дзенаму уве́дзеным
В. уве́дзены (неадуш.)
уве́дзенага (адуш.)
уве́дзеную уве́дзенае уве́дзеныя (неадуш.)
уве́дзеных (адуш.)
Т. уве́дзеным уве́дзенай
уве́дзенаю
уве́дзеным уве́дзенымі
М. уве́дзеным уве́дзенай уве́дзеным уве́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

уве́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́дзены уве́дзеная уве́дзенае уве́дзеныя
Р. уве́дзенага уве́дзенай
уве́дзенае
уве́дзенага уве́дзеных
Д. уве́дзенаму уве́дзенай уве́дзенаму уве́дзеным
В. уве́дзены (неадуш.)
уве́дзенага (адуш.)
уве́дзеную уве́дзенае уве́дзеныя (неадуш.)
уве́дзеных (адуш.)
Т. уве́дзеным уве́дзенай
уве́дзенаю
уве́дзеным уве́дзенымі
М. уве́дзеным уве́дзенай уве́дзеным уве́дзеных

Кароткая форма: уве́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́зены уве́зеная уве́зенае уве́зеныя
Р. уве́зенага уве́зенай
уве́зенае
уве́зенага уве́зеных
Д. уве́зенаму уве́зенай уве́зенаму уве́зеным
В. уве́зены (неадуш.)
уве́зенага (адуш.)
уве́зеную уве́зенае уве́зеныя (неадуш.)
уве́зеных (адуш.)
Т. уве́зеным уве́зенай
уве́зенаю
уве́зеным уве́зенымі
М. уве́зеным уве́зенай уве́зеным уве́зеных

Крыніцы: piskunou2012.

уве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́зены уве́зеная уве́зенае уве́зеныя
Р. уве́зенага уве́зенай
уве́зенае
уве́зенага уве́зеных
Д. уве́зенаму уве́зенай уве́зенаму уве́зеным
В. уве́зены (неадуш.)
уве́зенага (адуш.)
уве́зеную уве́зенае уве́зеныя (неадуш.)
уве́зеных (адуш.)
Т. уве́зеным уве́зенай
уве́зенаю
уве́зеным уве́зенымі
М. уве́зеным уве́зенай уве́зеным уве́зеных

Кароткая форма: уве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уве́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увязу́ увязё́м
2-я ас. увязе́ш увезяце́
3-я ас. увязе́ увязу́ць
Прошлы час
м. увё́з уве́злі
ж. уве́зла
н. уве́зла
Загадны лад
2-я ас. увязі́ увязі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увё́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увекаве́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. увекаве́чанне
Р. увекаве́чання
Д. увекаве́чанню
В. увекаве́чанне
Т. увекаве́чаннем
М. увекаве́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увекаве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увекаве́чаны увекаве́чаная увекаве́чанае увекаве́чаныя
Р. увекаве́чанага увекаве́чанай
увекаве́чанае
увекаве́чанага увекаве́чаных
Д. увекаве́чанаму увекаве́чанай увекаве́чанаму увекаве́чаным
В. увекаве́чаны (неадуш.)
увекаве́чанага (адуш.)
увекаве́чаную увекаве́чанае увекаве́чаныя (неадуш.)
увекаве́чаных (адуш.)
Т. увекаве́чаным увекаве́чанай
увекаве́чанаю
увекаве́чаным увекаве́чанымі
М. увекаве́чаным увекаве́чанай увекаве́чаным увекаве́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увекаве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увекаве́чаны увекаве́чаная увекаве́чанае увекаве́чаныя
Р. увекаве́чанага увекаве́чанай
увекаве́чанае
увекаве́чанага увекаве́чаных
Д. увекаве́чанаму увекаве́чанай увекаве́чанаму увекаве́чаным
В. увекаве́чаны (неадуш.)
увекаве́чанага (адуш.)
увекаве́чаную увекаве́чанае увекаве́чаныя (неадуш.)
увекаве́чаных (адуш.)
Т. увекаве́чаным увекаве́чанай
увекаве́чанаю
увекаве́чаным увекаве́чанымі
М. увекаве́чаным увекаве́чанай увекаве́чаным увекаве́чаных

Кароткая форма: увекаве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увекаве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. увекаве́чванне
Р. увекаве́чвання
Д. увекаве́чванню
В. увекаве́чванне
Т. увекаве́чваннем
М. увекаве́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.