увекаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
увекаве́чаны | увекаве́чаная | увекаве́чанае | увекаве́чаныя | |
увекаве́чанага | увекаве́чанай увекаве́чанае |
увекаве́чанага | увекаве́чаных | |
увекаве́чанаму | увекаве́чанай | увекаве́чанаму | увекаве́чаным | |
увекаве́чаны ( увекаве́чанага ( |
увекаве́чаную | увекаве́чанае | увекаве́чаныя ( увекаве́чаных ( |
|
увекаве́чаным | увекаве́чанай увекаве́чанаю |
увекаве́чаным | увекаве́чанымі | |
увекаве́чаным | увекаве́чанай | увекаве́чаным | увекаве́чаных |
Кароткая форма: увекаве́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)