увекаве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увекаве́чаны увекаве́чаная увекаве́чанае увекаве́чаныя
Р. увекаве́чанага увекаве́чанай
увекаве́чанае
увекаве́чанага увекаве́чаных
Д. увекаве́чанаму увекаве́чанай увекаве́чанаму увекаве́чаным
В. увекаве́чаны (неадуш.)
увекаве́чанага (адуш.)
увекаве́чаную увекаве́чанае увекаве́чаныя (неадуш.)
увекаве́чаных (адуш.)
Т. увекаве́чаным увекаве́чанай
увекаве́чанаю
увекаве́чаным увекаве́чанымі
М. увекаве́чаным увекаве́чанай увекаве́чаным увекаве́чаных

Кароткая форма: увекаве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)