увекаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
увекаве́чванне | |
увекаве́чвання | |
увекаве́чванню | |
увекаве́чванне | |
увекаве́чваннем | |
увекаве́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)