увекаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| увекаве́чванне | |
| увекаве́чвання | |
| увекаве́чванню | |
| увекаве́чванне | |
| увекаве́чваннем | |
| увекаве́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)