Мурава́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Мурава́нка | |
Мурава́нкі | |
Мурава́нцы | |
Мурава́нку | |
Мурава́нкай Мурава́нкаю |
|
Мурава́нцы |
Мурава́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Мурава́нка | |
Мурава́нкі | |
Мурава́нцы | |
Мурава́нку | |
Мурава́нкай Мурава́нкаю |
|
Мурава́нцы |
мурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мурава́нне | |
мурава́ння | |
мурава́нню | |
мурава́нне | |
мурава́ннем | |
мурава́нні |
Крыніцы:
мурава́ны
прыметнік, адносны
мурава́ны | мурава́ная | мурава́нае | мурава́ныя | |
мурава́нага | мурава́най мурава́нае |
мурава́нага | мурава́ных | |
мурава́наму | мурава́най | мурава́наму | мурава́ным | |
мурава́ны ( мурава́нага ( |
мурава́ную | мурава́нае | мурава́ныя ( мурава́ных ( |
|
мурава́ным | мурава́най мурава́наю |
мурава́ным | мурава́нымі | |
мурава́ным | мурава́най | мурава́ным | мурава́ных |
Крыніцы:
мурава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
мурава́ны | мурава́ная | мурава́нае | мурава́ныя | |
мурава́нага | мурава́най мурава́нае |
мурава́нага | мурава́ных | |
мурава́наму | мурава́най | мурава́наму | мурава́ным | |
мурава́ны ( мурава́нага ( |
мурава́ную | мурава́нае | мурава́ныя ( мурава́ных ( |
|
мурава́ным | мурава́най мурава́наю |
мурава́ным | мурава́нымі | |
мурава́ным | мурава́най | мурава́ным | мурава́ных |
Крыніцы:
мурава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
муру́ецца | муру́юцца | |
Прошлы час | ||
мурава́ўся | мурава́ліся | |
мурава́лася | ||
мурава́лася |
Крыніцы:
мурава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
муру́ю | муру́ем | |
муру́еш | муру́еце | |
муру́е | муру́юць | |
Прошлы час | ||
мурава́ў | мурава́лі | |
мурава́ла | ||
мурава́ла | ||
Загадны лад | ||
муру́й | муру́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
муру́ючы |
Крыніцы:
Мураве́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Мураве́й | |
Мураўя́ | |
Мураўю́ | |
Мураве́й | |
Мураўё́м | |
Мураўі́ |
мураве́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мураве́йнік | мураве́йнікі | |
мураве́йніка | мураве́йнікаў | |
мураве́йніку | мураве́йнікам | |
мураве́йнік | мураве́йнікі | |
мураве́йнікам | мураве́йнікамі | |
мураве́йніку | мураве́йніках |
Крыніцы:
Мураве́йніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Мураве́йніца | |
Мураве́йніцы | |
Мураве́йніцы | |
Мураве́йніцу | |
Мураве́йніцай Мураве́йніцаю |
|
Мураве́йніцы |
Мураве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Мураве́ц | |
Мураўца́ | |
Мураўцу́ | |
Мураве́ц | |
Мураўцо́м | |
Мураўцы́ |