Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Мурава́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мурава́нка
Р. Мурава́нкі
Д. Мурава́нцы
В. Мурава́нку
Т. Мурава́нкай
Мурава́нкаю
М. Мурава́нцы

мурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурава́нне
Р. мурава́ння
Д. мурава́нню
В. мурава́нне
Т. мурава́ннем
М. мурава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурава́ны мурава́ная мурава́нае мурава́ныя
Р. мурава́нага мурава́най
мурава́нае
мурава́нага мурава́ных
Д. мурава́наму мурава́най мурава́наму мурава́ным
В. мурава́ны (неадуш.)
мурава́нага (адуш.)
мурава́ную мурава́нае мурава́ныя (неадуш.)
мурава́ных (адуш.)
Т. мурава́ным мурава́най
мурава́наю
мурава́ным мурава́нымі
М. мурава́ным мурава́най мурава́ным мурава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мурава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурава́ны мурава́ная мурава́нае мурава́ныя
Р. мурава́нага мурава́най
мурава́нае
мурава́нага мурава́ных
Д. мурава́наму мурава́най мурава́наму мурава́ным
В. мурава́ны (неадуш.)
мурава́нага (адуш.)
мурава́ную мурава́нае мурава́ныя (неадуш.)
мурава́ных (адуш.)
Т. мурава́ным мурава́най
мурава́наю
мурава́ным мурава́нымі
М. мурава́ным мурава́най мурава́ным мурава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мурава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. муру́ецца муру́юцца
Прошлы час
м. мурава́ўся мурава́ліся
ж. мурава́лася
н. мурава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мурава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. муру́ю муру́ем
2-я ас. муру́еш муру́еце
3-я ас. муру́е муру́юць
Прошлы час
м. мурава́ў мурава́лі
ж. мурава́ла
н. мурава́ла
Загадны лад
2-я ас. муру́й муру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час муру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мураве́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мураве́й
Р. Мураўя́
Д. Мураўю́
В. Мураве́й
Т. Мураўё́м
М. Мураўі́

мураве́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мураве́йнік мураве́йнікі
Р. мураве́йніка мураве́йнікаў
Д. мураве́йніку мураве́йнікам
В. мураве́йнік мураве́йнікі
Т. мураве́йнікам мураве́йнікамі
М. мураве́йніку мураве́йніках

Крыніцы: krapivabr2012.

Мураве́йніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мураве́йніца
Р. Мураве́йніцы
Д. Мураве́йніцы
В. Мураве́йніцу
Т. Мураве́йніцай
Мураве́йніцаю
М. Мураве́йніцы

Мураве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мураве́ц
Р. Мураўца́
Д. Мураўцу́
В. Мураве́ц
Т. Мураўцо́м
М. Мураўцы́