мочапалавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мочапалавы́ |
мочапалава́я |
мочапалаво́е |
мочапалавы́я |
Р. |
мочапалаво́га |
мочапалаво́й мочапалаво́е |
мочапалаво́га |
мочапалавы́х |
Д. |
мочапалаво́му |
мочапалаво́й |
мочапалаво́му |
мочапалавы́м |
В. |
мочапалавы́ (неадуш.) мочапалаво́га (адуш.) |
мочапалаву́ю |
мочапалаво́е |
мочапалавы́я (неадуш.) мочапалавы́х (адуш.) |
Т. |
мочапалавы́м |
мочапалаво́й мочапалаво́ю |
мочапалавы́м |
мочапалавы́мі |
М. |
мочапалавы́м |
мочапалаво́й |
мочапалавы́м |
мочапалавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мочаспуска́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мочаспуска́льны |
мочаспуска́льная |
мочаспуска́льнае |
мочаспуска́льныя |
Р. |
мочаспуска́льнага |
мочаспуска́льнай мочаспуска́льнае |
мочаспуска́льнага |
мочаспуска́льных |
Д. |
мочаспуска́льнаму |
мочаспуска́льнай |
мочаспуска́льнаму |
мочаспуска́льным |
В. |
мочаспуска́льны (неадуш.) мочаспуска́льнага (адуш.) |
мочаспуска́льную |
мочаспуска́льнае |
мочаспуска́льныя (неадуш.) мочаспуска́льных (адуш.) |
Т. |
мочаспуска́льным |
мочаспуска́льнай мочаспуска́льнаю |
мочаспуска́льным |
мочаспуска́льнымі |
М. |
мочаспуска́льным |
мочаспуска́льнай |
мочаспуска́льным |
мочаспуска́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мочаспуска́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мочаспуска́нне |
Р. |
мочаспуска́ння |
Д. |
мочаспуска́нню |
В. |
мочаспуска́нне |
Т. |
мочаспуска́ннем |
М. |
мочаспуска́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мочаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мочаўтварэ́нне |
Р. |
мочаўтварэ́ння |
Д. |
мочаўтварэ́нню |
В. |
мочаўтварэ́нне |
Т. |
мочаўтварэ́ннем |
М. |
мочаўтварэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
мо́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мо́чка |
мо́чкі |
Р. |
мо́чкі |
мо́чак |
Д. |
мо́чцы |
мо́чкам |
В. |
мо́чку |
мо́чкі |
Т. |
мо́чкай мо́чкаю |
мо́чкамі |
М. |
мо́чцы |
мо́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мо́чкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мо́чкавы |
мо́чкавая |
мо́чкавае |
мо́чкавыя |
Р. |
мо́чкавага |
мо́чкавай мо́чкавае |
мо́чкавага |
мо́чкавых |
Д. |
мо́чкаваму |
мо́чкавай |
мо́чкаваму |
мо́чкавым |
В. |
мо́чкавы (неадуш.) мо́чкавага (адуш.) |
мо́чкавую |
мо́чкавае |
мо́чкавыя (неадуш.) мо́чкавых (адуш.) |
Т. |
мо́чкавым |
мо́чкавай мо́чкаваю |
мо́чкавым |
мо́чкавымі |
М. |
мо́чкавым |
мо́чкавай |
мо́чкавым |
мо́чкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мо́чыва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мо́чыва |
Р. |
мо́чыва |
Д. |
мо́чыву |
В. |
мо́чыва |
Т. |
мо́чывам |
М. |
мо́чыве |
Крыніцы:
piskunou2012.