мо́чыва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мо́чыва | |
мо́чыва | |
мо́чыву | |
мо́чыва | |
мо́чывам | |
мо́чыве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
мо́чыва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мо́чыва | |
мо́чыва | |
мо́чыву | |
мо́чыва | |
мо́чывам | |
мо́чыве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)