Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгдеёжзйклмнпрстўфхцчшя

Кіраё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кіраё́ва
Р. Кіраё́ва
Д. Кіраё́ву
В. Кіраё́ва
Т. Кіраё́вам
М. Кіраё́ве

Кіралі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кіралі́
Р. Кіралё́ў
Д. Кіраля́м
В. Кіралі́
Т. Кіраля́мі
М. Кіраля́х

кіра́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіра́са кіра́сы
Р. кіра́сы кіра́с
Д. кіра́се кіра́сам
В. кіра́су кіра́сы
Т. кіра́сай
кіра́саю		 кіра́самі
М. кіра́се кіра́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кірасі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірасі́р кірасі́ры
Р. кірасі́ра кірасі́раў
Д. кірасі́ру кірасі́рам
В. кірасі́ра кірасі́раў
Т. кірасі́рам кірасі́рамі
М. кірасі́ру кірасі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кірасі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірасі́рскі кірасі́рская кірасі́рскае кірасі́рскія
Р. кірасі́рскага кірасі́рскай
кірасі́рскае		 кірасі́рскага кірасі́рскіх
Д. кірасі́рскаму кірасі́рскай кірасі́рскаму кірасі́рскім
В. кірасі́рскі (неадуш.)
кірасі́рскага (адуш.)		 кірасі́рскую кірасі́рскае кірасі́рскія (неадуш.)
кірасі́рскіх (адуш.)
Т. кірасі́рскім кірасі́рскай
кірасі́рскаю		 кірасі́рскім кірасі́рскімі
М. кірасі́рскім кірасі́рскай кірасі́рскім кірасі́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кі́раў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кі́раў
Р. Кі́рава
Д. Кі́раву
В. Кі́раў
Т. Кі́равам
М. Кі́раве

кіраўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіраўні́к кіраўнікі́
Р. кіраўніка́ кіраўніко́ў
Д. кіраўніку́ кіраўніка́м
В. кіраўніка́ кіраўніко́ў
Т. кіраўніко́м кіраўніка́мі
М. кіраўніку́ кіраўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіраўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіраўні́ца кіраўні́цы
Р. кіраўні́цы кіраўні́ц
Д. кіраўні́цы кіраўні́цам
В. кіраўні́цу кіраўні́ц
Т. кіраўні́цай
кіраўні́цаю		 кіраўні́цамі
М. кіраўні́цы кіраўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кіраўні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіраўні́цкі кіраўні́цкая кіраўні́цкае кіраўні́цкія
Р. кіраўні́цкага кіраўні́цкай
кіраўні́цкае		 кіраўні́цкага кіраўні́цкіх
Д. кіраўні́цкаму кіраўні́цкай кіраўні́цкаму кіраўні́цкім
В. кіраўні́цкі (неадуш.)
кіраўні́цкага (адуш.)		 кіраўні́цкую кіраўні́цкае кіраўні́цкія (неадуш.)
кіраўні́цкіх (адуш.)
Т. кіраўні́цкім кіраўні́цкай
кіраўні́цкаю		 кіраўні́цкім кіраўні́цкімі
М. кіраўні́цкім кіраўні́цкай кіраўні́цкім кіраўні́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

кіраўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіраўні́цтва
Р. кіраўні́цтва
Д. кіраўні́цтву
В. кіраўні́цтва
Т. кіраўні́цтвам
М. кіраўні́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.