кіраўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіраўні́к кіраўнікі́
Р. кіраўніка́ кіраўніко́ў
Д. кіраўніку́ кіраўніка́м
В. кіраўніка́ кіраўніко́ў
Т. кіраўніко́м кіраўніка́мі
М. кіраўніку́ кіраўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)