керамі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
керамі́ст |
керамі́сты |
| Р. |
керамі́ста |
керамі́стаў |
| Д. |
керамі́сту |
керамі́стам |
| В. |
керамі́ста |
керамі́стаў |
| Т. |
керамі́стам |
керамі́стамі |
| М. |
керамі́сце |
керамі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
керамі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
керамі́стка |
керамі́сткі |
| Р. |
керамі́сткі |
керамі́стак |
| Д. |
керамі́стцы |
керамі́сткам |
| В. |
керамі́стку |
керамі́стак |
| Т. |
керамі́сткай
керамі́сткаю |
керамі́сткамі |
| М. |
керамі́стцы |
керамі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
керамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
керамі́чны |
керамі́чная |
керамі́чнае |
керамі́чныя |
| Р. |
керамі́чнага |
керамі́чнай
керамі́чнае |
керамі́чнага |
керамі́чных |
| Д. |
керамі́чнаму |
керамі́чнай |
керамі́чнаму |
керамі́чным |
| В. |
керамі́чны (неадуш.)
керамі́чнага (адуш.) |
керамі́чную |
керамі́чнае |
керамі́чныя (неадуш.)
керамі́чных (адуш.) |
| Т. |
керамі́чным |
керамі́чнай
керамі́чнаю |
керамі́чным |
керамі́чнымі |
| М. |
керамі́чным |
керамі́чнай |
керамі́чным |
керамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ке́ранка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ке́ранка |
ке́ранкі |
| Р. |
ке́ранкі |
ке́ранак |
| Д. |
ке́ранцы |
ке́ранкам |
| В. |
ке́ранку |
ке́ранкі |
| Т. |
ке́ранкай
ке́ранкаю |
ке́ранкамі |
| М. |
ке́ранцы |
ке́ранках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ке́раншчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ке́раншчына |
| Р. |
ке́раншчыны |
| Д. |
ке́раншчыне |
| В. |
ке́раншчыну |
| Т. |
ке́раншчынай
ке́раншчынаю |
| М. |
ке́раншчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кераргіры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кераргіры́т |
кераргіры́ты |
| Р. |
кераргіры́ту |
кераргіры́таў |
| Д. |
кераргіры́ту |
кераргіры́там |
| В. |
кераргіры́т |
кераргіры́ты |
| Т. |
кераргіры́там |
кераргіры́тамі |
| М. |
кераргіры́це |
кераргіры́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
керасі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
керасі́н |
| Р. |
керасі́ну |
| Д. |
керасі́ну |
| В. |
керасі́н |
| Т. |
керасі́нам |
| М. |
керасі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
кератакан’юнктыві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кератакан’юнктыві́т |
кератакан’юнктыві́ты |
| Р. |
кератакан’юнктыві́ту |
кератакан’юнктыві́таў |
| Д. |
кератакан’юнктыві́ту |
кератакан’юнктыві́там |
| В. |
кератакан’юнктыві́т |
кератакан’юнктыві́ты |
| Т. |
кератакан’юнктыві́там |
кератакан’юнктыві́тамі |
| М. |
кератакан’юнктыві́це |
кератакан’юнктыві́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кератако́нус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кератако́нус |
| Р. |
кератако́нусу |
| Д. |
кератако́нусу |
| В. |
кератако́нус |
| Т. |
кератако́нусам |
| М. |
кератако́нусе |
Крыніцы:
piskunou2012.