ке́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ке́хканне | |
| ке́хкання | |
| ке́хканню | |
| ке́хканне | |
| ке́хканнем | |
| ке́хканні |
Крыніцы:
ке́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ке́хканне | |
| ке́хкання | |
| ке́хканню | |
| ке́хканне | |
| ке́хканнем | |
| ке́хканні |
Крыніцы:
ке́хкаць
‘утвараць гук "кех-кех"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ке́хкаю | ке́хкаем | |
| ке́хкаеш | ке́хкаеце | |
| ке́хкае | ке́хкаюць | |
| Прошлы час | ||
| ке́хкаў | ке́хкалі | |
| ке́хкала | ||
| ке́хкала | ||
| Загадны лад | ||
| ке́хкай | ке́хкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ке́хкаючы | ||
Крыніцы: