Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

б в г д ж з й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш

ке́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	ке́хканне
Р.	ке́хкання
Д.	ке́хканню
В.	ке́хканне
Т.	ке́хканнем
М.	ке́хканні

Крыніцы: piskunou2012.

ке́хкаць

‘утвараць гук "кех-кех"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ке́хкаю	ке́хкаем
2-я ас.	ке́хкаеш	ке́хкаеце
3-я ас.	ке́хкае	ке́хкаюць
Прошлы час
м.	ке́хкаў	ке́хкалі
ж.	ке́хкала
н.	ке́хкала
Загадны лад
2-я ас.	ке́хкай	ке́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ке́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.