Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзйклмнпрстўфхцчш

ке́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́н ке́ны
Р. ке́на ке́наў
Д. ке́ну ке́нам
В. ке́н ке́ны
Т. ке́нам ке́намі
М. ке́не ке́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ке́нар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́нар ке́нары
Р. ке́нара ке́нараў
Д. ке́нару ке́нарам
В. ке́нара ке́нараў
Т. ке́нарам ке́нарамі
М. ке́нары ке́нарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ке́нарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́нарка ке́наркі
Р. ке́наркі ке́нарак
Д. ке́нарцы ке́наркам
В. ке́нарку ке́нарак
Т. ке́наркай
ке́наркаю		 ке́наркамі
М. ке́нарцы ке́нарках

Іншыя варыянты: кена́рка.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кена́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кена́рка кена́ркі
Р. кена́ркі кена́рак
Д. кена́рцы кена́ркам
В. кена́рку кена́рак
Т. кена́ркай
кена́ркаю		 кена́ркамі
М. кена́рцы кена́рках

Іншыя варыянты: ке́нарка.

Крыніцы: tsbm1984.

кената́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кената́ф кената́фы
Р. кената́фа кената́фаў
Д. кената́фу кената́фам
В. кената́ф кената́фы
Т. кената́фам кената́фамі
М. кената́фе кената́фах

Крыніцы: piskunou2012.

кенатро́н

‘радыё’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кенатро́н кенатро́ны
Р. кенатро́на кенатро́наў
Д. кенатро́ну кенатро́нам
В. кенатро́н кенатро́ны
Т. кенатро́нам кенатро́намі
М. кенатро́не кенатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кенатро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кенатро́нны кенатро́нная кенатро́ннае кенатро́нныя
Р. кенатро́ннага кенатро́ннай
кенатро́ннае		 кенатро́ннага кенатро́нных
Д. кенатро́ннаму кенатро́ннай кенатро́ннаму кенатро́нным
В. кенатро́нны (неадуш.)
кенатро́ннага (адуш.)		 кенатро́нную кенатро́ннае кенатро́нныя (неадуш.)
кенатро́нных (адуш.)
Т. кенатро́нным кенатро́ннай
кенатро́ннаю		 кенатро́нным кенатро́ннымі
М. кенатро́нным кенатро́ннай кенатро́нным кенатро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кена́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кена́ф
Р. кена́фу
Д. кена́фу
В. кена́ф
Т. кена́фам
М. кена́фе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кенафаўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кенафаўбо́рачны кенафаўбо́рачная кенафаўбо́рачнае кенафаўбо́рачныя
Р. кенафаўбо́рачнага кенафаўбо́рачнай
кенафаўбо́рачнае		 кенафаўбо́рачнага кенафаўбо́рачных
Д. кенафаўбо́рачнаму кенафаўбо́рачнай кенафаўбо́рачнаму кенафаўбо́рачным
В. кенафаўбо́рачны (неадуш.)
кенафаўбо́рачнага (адуш.)		 кенафаўбо́рачную кенафаўбо́рачнае кенафаўбо́рачныя (неадуш.)
кенафаўбо́рачных (адуш.)
Т. кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнай
кенафаўбо́рачнаю		 кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнымі
М. кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачнай кенафаўбо́рачным кенафаўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

кена́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кена́фны кена́фная кена́фнае кена́фныя
Р. кена́фнага кена́фнай
кена́фнае		 кена́фнага кена́фных
Д. кена́фнаму кена́фнай кена́фнаму кена́фным
В. кена́фны
кена́фнага		 кена́фную кена́фнае кена́фныя
кена́фных
Т. кена́фным кена́фнай
кена́фнаю		 кена́фным кена́фнымі
М. кена́фным кена́фнай кена́фным кена́фных

Крыніцы: tsblm1996.