ке́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́н ке́ны
Р. ке́на ке́наў
Д. ке́ну ке́нам
В. ке́н ке́ны
Т. ке́нам ке́намі
М. ке́не ке́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)