ке́нарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́нарка ке́наркі
Р. ке́наркі ке́нарак
Д. ке́нарцы ке́наркам
В. ке́нарку ке́нарак
Т. ке́наркай
ке́наркаю		 ке́наркамі
М. ке́нарцы ке́нарках

Іншыя варыянты: кена́рка.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)