Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзйклмнпрстўфхцчш

ке́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́п ке́пы
Р. ке́па ке́паў
Д. ке́пу ке́пам
В. ке́па ке́паў
Т. ке́пам ке́памі
М. ке́пе ке́пах

Крыніцы: piskunou2012.

ке́пачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́пачка ке́пачкі
Р. ке́пачкі ке́пачак
Д. ке́пачцы ке́пачкам
В. ке́пачку ке́пачкі
Т. ке́пачкай
ке́пачкаю		 ке́пачкамі
М. ке́пачцы ке́пачках

Крыніцы: piskunou2012.

ке́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́пачны ке́пачная ке́пачнае ке́пачныя
Р. ке́пачнага ке́пачнай
ке́пачнае		 ке́пачнага ке́пачных
Д. ке́пачнаму ке́пачнай ке́пачнаму ке́пачным
В. ке́пачны (неадуш.)
ке́пачнага (адуш.)		 ке́пачную ке́пачнае ке́пачныя (неадуш.)
ке́пачных (адуш.)
Т. ке́пачным ке́пачнай
ке́пачнаю		 ке́пачным ке́пачнымі
М. ке́пачным ке́пачнай ке́пачным ке́пачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ке́пі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ке́пі ке́пі
Р. ке́пі ке́пі
Д. ке́пі ке́пі
В. ке́пі ке́пі
Т. ке́пі ке́пі
М. ке́пі ке́пі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ке́пік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́пік ке́пікі
Р. ке́піка ке́пікаў
Д. ке́піку ке́пікам
В. ке́піка ке́пікаў
Т. ке́пікам ке́пікамі
М. ке́піку ке́піках

Крыніцы: piskunou2012.

ке́пікі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ке́пікі
Р. ке́пікаў
Д. ке́пікам
В. ке́пікі
Т. ке́пікамі
М. ке́піках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ке́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́пка ке́пкі
Р. ке́пкі ке́пак
Д. ке́пцы ке́пкам
В. ке́пку ке́пкі
Т. ке́пкай
ке́пкаю		 ке́пкамі
М. ке́пцы ке́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кепкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кепку́ю кепку́ем
2-я ас. кепку́еш кепку́еце
3-я ас. кепку́е кепку́юць
Прошлы час
м. кепкава́ў кепкава́лі
ж. кепкава́ла
н. кепкава́ла
Загадны лад
2-я ас. кепку́й кепку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кепку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ке́пска

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ке́пска - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

кепскава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кепскава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.