кератакан’юнктыві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кератакан’юнктыві́т | кератакан’юнктыві́ты | |
кератакан’юнктыві́ту | кератакан’юнктыві́таў | |
кератакан’юнктыві́ту | кератакан’юнктыві́там | |
кератакан’юнктыві́т | кератакан’юнктыві́ты | |
кератакан’юнктыві́там | кератакан’юнктыві́тамі | |
кератакан’юнктыві́це | кератакан’юнктыві́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)