кератако́нус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кератако́нус | |
| кератако́нусу | |
| кератако́нусу | |
| кератако́нус | |
| кератако́нусам | |
| кератако́нусе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)