ке́ранка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ке́ранка | ке́ранкі | |
| ке́ранкі | ке́ранак | |
| ке́ранцы | ке́ранкам | |
| ке́ранку | ке́ранкі | |
| ке́ранкай ке́ранкаю |
ке́ранкамі | |
| ке́ранцы | ке́ранках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)