заю́шлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заю́шліваюся |
заю́шліваемся |
| 2-я ас. |
заю́шліваешся |
заю́шліваецеся |
| 3-я ас. |
заю́шліваецца |
заю́шліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
заю́шліваўся |
заю́шліваліся |
| ж. |
заю́шлівалася |
| н. |
заю́шлівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заю́шлівайся |
заю́шлівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заю́шліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заю́шына |
заю́шыны |
| Р. |
заю́шыны |
заю́шын |
| Д. |
заю́шыне |
заю́шынам |
| В. |
заю́шыну |
заю́шыны |
| Т. |
заю́шынай заю́шынаю |
заю́шынамі |
| М. |
заю́шыне |
заю́шынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заю́шуся |
заю́шымся |
| 2-я ас. |
заю́шышся |
заю́шыцеся |
| 3-я ас. |
заю́шыцца |
заю́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
заю́шыўся |
заю́шыліся |
| ж. |
заю́шылася |
| н. |
заю́шылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заю́шся |
заю́шцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заю́шыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шыць
‘каго-небудзь і каму-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заю́шу |
заю́шым |
| 2-я ас. |
заю́шыш |
заю́шыце |
| 3-я ас. |
заю́шыць |
заю́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
заю́шыў |
заю́шылі |
| ж. |
заю́шыла |
| н. |
заю́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заю́ш |
заю́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заю́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.