Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэмабілізо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэмабілізо́ўваюся дэмабілізо́ўваемся
2-я ас. дэмабілізо́ўваешся дэмабілізо́ўваецеся
3-я ас. дэмабілізо́ўваецца дэмабілізо́ўваюцца
Прошлы час
м. дэмабілізо́ўваўся дэмабілізо́ўваліся
ж. дэмабілізо́ўвалася
н. дэмабілізо́ўвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэмабілізо́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэмабілізо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэмабілізо́ўваю дэмабілізо́ўваем
2-я ас. дэмабілізо́ўваеш дэмабілізо́ўваеце
3-я ас. дэмабілізо́ўвае дэмабілізо́ўваюць
Прошлы час
м. дэмабілізо́ўваў дэмабілізо́ўвалі
ж. дэмабілізо́ўвала
н. дэмабілізо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дэмабілізо́ўвай дэмабілізо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэмабілізо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэмаве́рсія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэмаве́рсія дэмаве́рсіі
Р. дэмаве́рсіі дэмаве́рсій
Д. дэмаве́рсіі дэмаве́рсіям
В. дэмаве́рсію дэмаве́рсіі
Т. дэмаве́рсіяй
дэмаве́рсіяю		 дэмаве́рсіямі
М. дэмаве́рсіі дэмаве́рсіях

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дэмагагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дэмагагі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дэмагагі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэмагагі́чнасць
Р. дэмагагі́чнасці
Д. дэмагагі́чнасці
В. дэмагагі́чнасць
Т. дэмагагі́чнасцю
М. дэмагагі́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дэмагагі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмагагі́чны дэмагагі́чная дэмагагі́чнае дэмагагі́чныя
Р. дэмагагі́чнага дэмагагі́чнай
дэмагагі́чнае		 дэмагагі́чнага дэмагагі́чных
Д. дэмагагі́чнаму дэмагагі́чнай дэмагагі́чнаму дэмагагі́чным
В. дэмагагі́чны (неадуш.)
дэмагагі́чнага (адуш.)		 дэмагагі́чную дэмагагі́чнае дэмагагі́чныя (неадуш.)
дэмагагі́чных (адуш.)
Т. дэмагагі́чным дэмагагі́чнай
дэмагагі́чнаю		 дэмагагі́чным дэмагагі́чнымі
М. дэмагагі́чным дэмагагі́чнай дэмагагі́чным дэмагагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэмаго́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэмаго́г дэмаго́гі
Р. дэмаго́га дэмаго́гаў
Д. дэмаго́гу дэмаго́гам
В. дэмаго́га дэмаго́гаў
Т. дэмаго́гам дэмаго́гамі
М. дэмаго́гу дэмаго́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэмаго́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэмаго́гія
Р. дэмаго́гіі
Д. дэмаго́гіі
В. дэмаго́гію
Т. дэмаго́гіяй
дэмаго́гіяю
М. дэмаго́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэмаграфі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дэмаграфі́чна - -

дэмаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмаграфі́чны дэмаграфі́чная дэмаграфі́чнае дэмаграфі́чныя
Р. дэмаграфі́чнага дэмаграфі́чнай
дэмаграфі́чнае		 дэмаграфі́чнага дэмаграфі́чных
Д. дэмаграфі́чнаму дэмаграфі́чнай дэмаграфі́чнаму дэмаграфі́чным
В. дэмаграфі́чны (неадуш.)
дэмаграфі́чнага (адуш.)		 дэмаграфі́чную дэмаграфі́чнае дэмаграфі́чныя (неадуш.)
дэмаграфі́чных (адуш.)
Т. дэмаграфі́чным дэмаграфі́чнай
дэмаграфі́чнаю		 дэмаграфі́чным дэмаграфі́чнымі
М. дэмаграфі́чным дэмаграфі́чнай дэмаграфі́чным дэмаграфі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.