дыферэнто́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыферэнто́метр |
дыферэнто́метры |
Р. |
дыферэнто́метра |
дыферэнто́метраў |
Д. |
дыферэнто́метру |
дыферэнто́метрам |
В. |
дыферэнто́метр |
дыферэнто́метры |
Т. |
дыферэнто́метрам |
дыферэнто́метрамі |
М. |
дыферэнто́метры |
дыферэнто́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыферэнцава́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыферэнцава́льнасць |
Р. |
дыферэнцава́льнасці |
Д. |
дыферэнцава́льнасці |
В. |
дыферэнцава́льнасць |
Т. |
дыферэнцава́льнасцю |
М. |
дыферэнцава́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дыферэнцава́на |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыферэнцава́насць |
Р. |
дыферэнцава́насці |
Д. |
дыферэнцава́насці |
В. |
дыферэнцава́насць |
Т. |
дыферэнцава́насцю |
М. |
дыферэнцава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыферэнцава́нне |
Р. |
дыферэнцава́ння |
Д. |
дыферэнцава́нню |
В. |
дыферэнцава́нне |
Т. |
дыферэнцава́ннем |
М. |
дыферэнцава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыферэнцава́ны |
дыферэнцава́ная |
дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́ныя |
Р. |
дыферэнцава́нага |
дыферэнцава́най дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́нага |
дыферэнцава́ных |
Д. |
дыферэнцава́наму |
дыферэнцава́най |
дыферэнцава́наму |
дыферэнцава́ным |
В. |
дыферэнцава́ны (неадуш.) дыферэнцава́нага (адуш.) |
дыферэнцава́ную |
дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́ныя (неадуш.) дыферэнцава́ных (адуш.) |
Т. |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́най дыферэнцава́наю |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́нымі |
М. |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́най |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыферэнцава́ны |
дыферэнцава́ная |
дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́ныя |
Р. |
дыферэнцава́нага |
дыферэнцава́най дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́нага |
дыферэнцава́ных |
Д. |
дыферэнцава́наму |
дыферэнцава́най |
дыферэнцава́наму |
дыферэнцава́ным |
В. |
дыферэнцава́ны (неадуш.) дыферэнцава́нага (адуш.) |
дыферэнцава́ную |
дыферэнцава́нае |
дыферэнцава́ныя (неадуш.) дыферэнцава́ных (адуш.) |
Т. |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́най дыферэнцава́наю |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́нымі |
М. |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́най |
дыферэнцава́ным |
дыферэнцава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыферэнцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дыферэнцу́ецца |
дыферэнцу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дыферэнцава́ўся |
дыферэнцава́ліся |
ж. |
дыферэнцава́лася |
н. |
дыферэнцава́лася |
Іншыя варыянты:
дыферэнцы́равацца.
Крыніцы:
piskunou2012.