дыпламава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыпламава́ны |
дыпламава́ная |
дыпламава́нае |
дыпламава́ныя |
Р. |
дыпламава́нага |
дыпламава́най дыпламава́нае |
дыпламава́нага |
дыпламава́ных |
Д. |
дыпламава́наму |
дыпламава́най |
дыпламава́наму |
дыпламава́ным |
В. |
дыпламава́ны (неадуш.) дыпламава́нага (адуш.) |
дыпламава́ную |
дыпламава́нае |
дыпламава́ныя (неадуш.) дыпламава́ных (адуш.) |
Т. |
дыпламава́ным |
дыпламава́най дыпламава́наю |
дыпламава́ным |
дыпламава́нымі |
М. |
дыпламава́ным |
дыпламава́най |
дыпламава́ным |
дыпламава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дыпламава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыпламу́юся |
дыпламу́емся |
2-я ас. |
дыпламу́ешся |
дыпламу́ецеся |
3-я ас. |
дыпламу́ецца |
дыпламу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дыпламава́ўся |
дыпламава́ліся |
ж. |
дыпламава́лася |
н. |
дыпламава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыпламу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дыпламава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыпламу́ю |
дыпламу́ем |
2-я ас. |
дыпламу́еш |
дыпламу́еце |
3-я ас. |
дыпламу́е |
дыпламу́юць |
Прошлы час |
м. |
дыпламава́ў |
дыпламава́лі |
ж. |
дыпламава́ла |
н. |
дыпламава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыпламу́й |
дыпламу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыпламу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыпламава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыпламу́ю |
дыпламу́ем |
2-я ас. |
дыпламу́еш |
дыпламу́еце |
3-я ас. |
дыпламу́е |
дыпламу́юць |
Прошлы час |
м. |
дыпламава́ў |
дыпламава́лі |
ж. |
дыпламава́ла |
н. |
дыпламава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыпламу́й |
дыпламу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дыпламава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыплама́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыплама́нт |
дыплама́нты |
Р. |
дыплама́нта |
дыплама́нтаў |
Д. |
дыплама́нту |
дыплама́нтам |
В. |
дыплама́нта |
дыплама́нтаў |
Т. |
дыплама́нтам |
дыплама́нтамі |
М. |
дыплама́нце |
дыплама́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыплама́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыплама́нтка |
дыплама́нткі |
Р. |
дыплама́нткі |
дыплама́нтак |
Д. |
дыплама́нтцы |
дыплама́нткам |
В. |
дыплама́нтку |
дыплама́нтак |
Т. |
дыплама́нткай дыплама́нткаю |
дыплама́нткамі |
М. |
дыплама́нтцы |
дыплама́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыплама́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыплама́т |
дыплама́ты |
Р. |
дыплама́та |
дыплама́таў |
Д. |
дыплама́ту |
дыплама́там |
В. |
дыплама́та |
дыплама́таў |
Т. |
дыплама́там |
дыплама́тамі |
М. |
дыплама́це |
дыплама́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыплама́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыплама́тка |
дыплама́ткі |
Р. |
дыплама́ткі |
дыплама́так |
Д. |
дыплама́тцы |
дыплама́ткам |
В. |
дыплама́тку |
дыплама́так |
Т. |
дыплама́ткай дыплама́ткаю |
дыплама́ткамі |
М. |
дыплама́тцы |
дыплама́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыплама́тнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыплама́тнічаю |
дыплама́тнічаем |
2-я ас. |
дыплама́тнічаеш |
дыплама́тнічаеце |
3-я ас. |
дыплама́тнічае |
дыплама́тнічаюць |
Прошлы час |
м. |
дыплама́тнічаў |
дыплама́тнічалі |
ж. |
дыплама́тнічала |
н. |
дыплама́тнічала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыплама́тнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.