дыксікра́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыксікра́т |
дыксікра́ты |
Р. |
дыксікра́та |
дыксікра́таў |
Д. |
дыксікра́ту |
дыксікра́там |
В. |
дыксікра́та |
дыксікра́таў |
Т. |
дыксікра́там |
дыксікра́тамі |
М. |
дыксікра́це |
дыксікра́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ды́ксіленд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ды́ксіленд |
ды́ксіленды |
Р. |
ды́ксіленда |
ды́ксілендаў |
Д. |
ды́ксіленду |
ды́ксілендам |
В. |
ды́ксіленд |
ды́ксіленды |
Т. |
ды́ксілендам |
ды́ксілендамі |
М. |
ды́ксілендзе |
ды́ксілендах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыктава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыктава́нне |
Р. |
дыктава́ння |
Д. |
дыктава́нню |
В. |
дыктава́нне |
Т. |
дыктава́ннем |
М. |
дыктава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыктава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыктава́ны |
дыктава́ная |
дыктава́нае |
дыктава́ныя |
Р. |
дыктава́нага |
дыктава́най дыктава́нае |
дыктава́нага |
дыктава́ных |
Д. |
дыктава́наму |
дыктава́най |
дыктава́наму |
дыктава́ным |
В. |
дыктава́ны (неадуш.) дыктава́нага (адуш.) |
дыктава́ную |
дыктава́нае |
дыктава́ныя (неадуш.) дыктава́ных (адуш.) |
Т. |
дыктава́ным |
дыктава́най дыктава́наю |
дыктава́ным |
дыктава́нымі |
М. |
дыктава́ным |
дыктава́най |
дыктава́ным |
дыктава́ных |
Кароткая форма: дыктава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дыктава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дыкту́ецца |
дыкту́юцца |
Прошлы час |
м. |
дыктава́ўся |
дыктава́ліся |
ж. |
дыктава́лася |
н. |
дыктава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыктава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дыкту́ю |
дыкту́ем |
2-я ас. |
дыкту́еш |
дыкту́еце |
3-я ас. |
дыкту́е |
дыкту́юць |
Прошлы час |
м. |
дыктава́ў |
дыктава́лі |
ж. |
дыктава́ла |
н. |
дыктава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дыкту́й |
дыкту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дыкту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыкта́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыкта́нт |
дыкта́нты |
Р. |
дыкта́нта |
дыкта́нтаў |
Д. |
дыкта́нту |
дыкта́нтам |
В. |
дыкта́нт |
дыкта́нты |
Т. |
дыкта́нтам |
дыкта́нтамі |
М. |
дыкта́нце |
дыкта́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ды́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ды́ктар |
ды́ктары |
Р. |
ды́ктара |
ды́ктараў |
Д. |
ды́ктару |
ды́ктарам |
В. |
ды́ктара |
ды́ктараў |
Т. |
ды́ктарам |
ды́ктарамі |
М. |
ды́ктару |
ды́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.