дые́тніца
‘асоба, якая прытрымліваецца дыеты (дыет)’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дые́тніца |
дые́тніцы |
| Р. |
дые́тніцы |
дые́тніц |
| Д. |
дые́тніцы |
дые́тніцам |
| В. |
дые́тніцу |
дые́тніц |
| Т. |
дые́тніцай дые́тніцаю |
дые́тніцамі |
| М. |
дые́тніцы |
дые́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дые́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дые́тны |
дые́тная |
дые́тнае |
дые́тныя |
| Р. |
дые́тнага |
дые́тнай дые́тнае |
дые́тнага |
дые́тных |
| Д. |
дые́тнаму |
дые́тнай |
дые́тнаму |
дые́тным |
| В. |
дые́тны (неадуш.) дые́тнага (адуш.) |
дые́тную |
дые́тнае |
дые́тныя (неадуш.) дые́тных (адуш.) |
| Т. |
дые́тным |
дые́тнай дые́тнаю |
дые́тным |
дые́тнымі |
| М. |
дые́тным |
дые́тнай |
дые́тным |
дые́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дыето́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыето́лаг |
дыето́лагі |
| Р. |
дыето́лага |
дыето́лагаў |
| Д. |
дыето́лагу |
дыето́лагам |
| В. |
дыето́лага |
дыето́лагаў |
| Т. |
дыето́лагам |
дыето́лагамі |
| М. |
дыето́лагу |
дыето́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыетхарчава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыетхарчава́нне |
| Р. |
дыетхарчава́ння |
| Д. |
дыетхарчава́нню |
| В. |
дыетхарчава́нне |
| Т. |
дыетхарчава́ннем |
| М. |
дыетхарчава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дые́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дые́тык |
дые́тыкі |
| Р. |
дые́тыка |
дые́тыкаў |
| Д. |
дые́тыку |
дые́тыкам |
| В. |
дые́тыка |
дые́тыкаў |
| Т. |
дые́тыкам |
дые́тыкамі |
| М. |
дые́тыку |
дые́тыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дые́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дые́тыка |
| Р. |
дые́тыкі |
| Д. |
дые́тыцы |
| В. |
дые́тыку |
| Т. |
дые́тыкай дые́тыкаю |
| М. |
дые́тыцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыеты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дыеты́чна |
- |
- |
дыеты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыеты́чны |
дыеты́чная |
дыеты́чнае |
дыеты́чныя |
| Р. |
дыеты́чнага |
дыеты́чнай дыеты́чнае |
дыеты́чнага |
дыеты́чных |
| Д. |
дыеты́чнаму |
дыеты́чнай |
дыеты́чнаму |
дыеты́чным |
| В. |
дыеты́чны (неадуш.) дыеты́чнага (адуш.) |
дыеты́чную |
дыеты́чнае |
дыеты́чныя (неадуш.) дыеты́чных (адуш.) |
| Т. |
дыеты́чным |
дыеты́чнай дыеты́чнаю |
дыеты́чным |
дыеты́чнымі |
| М. |
дыеты́чным |
дыеты́чнай |
дыеты́чным |
дыеты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
дыетэ́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыетэ́тыка |
| Р. |
дыетэ́тыкі |
| Д. |
дыетэ́тыцы |
| В. |
дыетэ́тыку |
| Т. |
дыетэ́тыкай дыетэ́тыкаю |
| М. |
дыетэ́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыетэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыетэты́чны |
дыетэты́чная |
дыетэты́чнае |
дыетэты́чныя |
| Р. |
дыетэты́чнага |
дыетэты́чнай дыетэты́чнае |
дыетэты́чнага |
дыетэты́чных |
| Д. |
дыетэты́чнаму |
дыетэты́чнай |
дыетэты́чнаму |
дыетэты́чным |
| В. |
дыетэты́чны (неадуш.) дыетэты́чнага (адуш.) |
дыетэты́чную |
дыетэты́чнае |
дыетэты́чныя (неадуш.) дыетэты́чных (адуш.) |
| Т. |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнай дыетэты́чнаю |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнымі |
| М. |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнай |
дыетэты́чным |
дыетэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.