дайгра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дайгра́ны |
дайгра́ная |
дайгра́нае |
дайгра́ныя |
Р. |
дайгра́нага |
дайгра́най дайгра́нае |
дайгра́нага |
дайгра́ных |
Д. |
дайгра́наму |
дайгра́най |
дайгра́наму |
дайгра́ным |
В. |
дайгра́ны (неадуш.) дайгра́нага (адуш.) |
дайгра́ную |
дайгра́нае |
дайгра́ныя (неадуш.) дайгра́ных (адуш.) |
Т. |
дайгра́ным |
дайгра́най дайгра́наю |
дайгра́ным |
дайгра́нымі |
М. |
дайгра́ным |
дайгра́най |
дайгра́ным |
дайгра́ных |
Кароткая форма: дайгра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дайгра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дайгра́юся |
дайгра́емся |
2-я ас. |
дайгра́ешся |
дайгра́ецеся |
3-я ас. |
дайгра́ецца |
дайгра́юцца |
Прошлы час |
м. |
дайгра́ўся |
дайгра́ліся |
ж. |
дайгра́лася |
н. |
дайгра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дайгра́йся |
дайгра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дайгра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дайгра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дайгра́ю |
дайгра́ем |
2-я ас. |
дайгра́еш |
дайгра́еце |
3-я ас. |
дайгра́е |
дайгра́юць |
Прошлы час |
м. |
дайгра́ў |
дайгра́лі |
ж. |
дайгра́ла |
н. |
дайгра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дайгра́й |
дайгра́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дайгра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
да́йджэст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
да́йджэст |
Р. |
да́йджэста |
Д. |
да́йджэсту |
В. |
да́йджэст |
Т. |
да́йджэстам |
М. |
да́йджэсце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дайджэстава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дайджэстава́нне |
Р. |
дайджэстава́ння |
Д. |
дайджэстава́нню |
В. |
дайджэстава́нне |
Т. |
дайджэстава́ннем |
М. |
дайджэстава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
да́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
да́йка |
да́йкі |
Р. |
да́йкі |
да́ек |
Д. |
да́йцы |
да́йкам |
В. |
да́йку |
да́йкі |
Т. |
да́йкай да́йкаю |
да́йкамі |
М. |
да́йцы |
да́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дайко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дайко́н |
Р. |
дайко́на |
Д. |
дайко́ну |
В. |
дайко́н |
Т. |
дайко́нам |
М. |
дайко́не |
Крыніцы:
sbm2012.
Дайлі́даўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дайлі́даўка |
Р. |
Дайлі́даўкі |
Д. |
Дайлі́даўцы |
В. |
Дайлі́даўку |
Т. |
Дайлі́даўкай Дайлі́даўкаю |
М. |
Дайлі́даўцы |
Дайлі́дкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дайлі́дкі |
Р. |
Дайлі́дак Дайлі́дкаў |
Д. |
Дайлі́дкам |
В. |
Дайлі́дкі |
Т. |
Дайлі́дкамі |
М. |
Дайлі́дках |