Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дада́рвінаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́рвінаўскі дада́рвінаўская дада́рвінаўскае дада́рвінаўскія
Р. дада́рвінаўскага дада́рвінаўскай
дада́рвінаўскае		 дада́рвінаўскага дада́рвінаўскіх
Д. дада́рвінаўскаму дада́рвінаўскай дада́рвінаўскаму дада́рвінаўскім
В. дада́рвінаўскі (неадуш.)
дада́рвінаўскага (адуш.)		 дада́рвінаўскую дада́рвінаўскае дада́рвінаўскія (неадуш.)
дада́рвінаўскіх (адуш.)
Т. дада́рвінаўскім дада́рвінаўскай
дада́рвінаўскаю		 дада́рвінаўскім дада́рвінаўскімі
М. дада́рвінаўскім дада́рвінаўскай дада́рвінаўскім дада́рвінаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дада́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дада́так дада́ткі
Р. дада́тку дада́ткаў
Д. дада́тку дада́ткам
В. дада́так дада́ткі
Т. дада́ткам дада́ткамі
М. дада́тку дада́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дада́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́ткавы дада́ткавая дада́ткавае дада́ткавыя
Р. дада́ткавага дада́ткавай
дада́ткавае		 дада́ткавага дада́ткавых
Д. дада́ткаваму дада́ткавай дада́ткаваму дада́ткавым
В. дада́ткавы (неадуш.)
дада́ткавага (адуш.)		 дада́ткавую дада́ткавае дада́ткавыя (неадуш.)
дада́ткавых (адуш.)
Т. дада́ткавым дада́ткавай
дада́ткаваю		 дада́ткавым дада́ткавымі
М. дада́ткавым дада́ткавай дада́ткавым дада́ткавых

Крыніцы: piskunou2012.

дадатко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дадатко́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дадатко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дадатко́васць
Р. дадатко́васці
Д. дадатко́васці
В. дадатко́васць
Т. дадатко́васцю
М. дадатко́васці

Крыніцы: piskunou2012.

дадатко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дадатко́вы дадатко́вая дадатко́вае дадатко́выя
Р. дадатко́вага дадатко́вай
дадатко́вае		 дадатко́вага дадатко́вых
Д. дадатко́ваму дадатко́вай дадатко́ваму дадатко́вым
В. дадатко́вы (неадуш.)
дадатко́вага (адуш.)		 дадатко́вую дадатко́вае дадатко́выя (неадуш.)
дадатко́вых (адуш.)
Т. дадатко́вым дадатко́вай
дадатко́ваю		 дадатко́вым дадатко́вымі
М. дадатко́вым дадатко́вай дадатко́вым дадатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дада́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дада́тна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дада́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дада́тнасць
Р. дада́тнасці
Д. дада́тнасці
В. дада́тнасць
Т. дада́тнасцю
М. дада́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дада́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́тны дада́тная дада́тнае дада́тныя
Р. дада́тнага дада́тнай
дада́тнае		 дада́тнага дада́тных
Д. дада́тнаму дада́тнай дада́тнаму дада́тным
В. дада́тны (неадуш.)
дада́тнага (адуш.)		 дада́тную дада́тнае дада́тныя (неадуш.)
дада́тных (адуш.)
Т. дада́тным дада́тнай
дада́тнаю		 дада́тным дада́тнымі
М. дада́тным дада́тнай дада́тным дада́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дада́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́тны дада́тная дада́тнае дада́тныя
Р. дада́тнага дада́тнай
дада́тнае		 дада́тнага дада́тных
Д. дада́тнаму дада́тнай дада́тнаму дада́тным
В. дада́тны (неадуш.)
дада́тнага (адуш.)		 дада́тную дада́тнае дада́тныя (неадуш.)
дада́тных (адуш.)
Т. дада́тным дада́тнай
дада́тнаю		 дада́тным дада́тнымі
М. дада́тным дада́тнай дада́тным дада́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.