дагавары́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дагавару́ |
дагаво́рым |
2-я ас. |
дагаво́рыш |
дагаво́рыце |
3-я ас. |
дагаво́рыць |
дагаво́раць |
Прошлы час |
м. |
дагавары́ў |
дагавары́лі |
ж. |
дагавары́ла |
н. |
дагавары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дагавары́ |
дагавары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дагавары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагаво́р
‘дакумент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагаво́р |
дагаво́ры |
Р. |
дагаво́ра |
дагаво́раў |
Д. |
дагаво́ру |
дагаво́рам |
В. |
дагаво́р |
дагаво́ры |
Т. |
дагаво́рам |
дагаво́рамі |
М. |
дагаво́ры |
дагаво́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагаво́р
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагаво́р |
Р. |
дагаво́ру |
Д. |
дагаво́ру |
В. |
дагаво́р |
Т. |
дагаво́рам |
М. |
дагаво́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагавораздо́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагавораздо́льнасць |
Р. |
дагавораздо́льнасці |
Д. |
дагавораздо́льнасці |
В. |
дагавораздо́льнасць |
Т. |
дагавораздо́льнасцю |
М. |
дагавораздо́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагаво́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагаво́ранасць |
Р. |
дагаво́ранасці |
Д. |
дагаво́ранасці |
В. |
дагаво́ранасць |
Т. |
дагаво́ранасцю |
М. |
дагаво́ранасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дагаво́раны |
дагаво́раная |
дагаво́ранае |
дагаво́раныя |
Р. |
дагаво́ранага |
дагаво́ранай дагаво́ранае |
дагаво́ранага |
дагаво́раных |
Д. |
дагаво́ранаму |
дагаво́ранай |
дагаво́ранаму |
дагаво́раным |
В. |
дагаво́раны (неадуш.) дагаво́ранага (адуш.) |
дагаво́раную |
дагаво́ранае |
дагаво́раныя (неадуш.) дагаво́раных (адуш.) |
Т. |
дагаво́раным |
дагаво́ранай дагаво́ранаю |
дагаво́раным |
дагаво́ранымі |
М. |
дагаво́раным |
дагаво́ранай |
дагаво́раным |
дагаво́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дагаво́раны |
дагаво́раная |
дагаво́ранае |
дагаво́раныя |
Р. |
дагаво́ранага |
дагаво́ранай дагаво́ранае |
дагаво́ранага |
дагаво́раных |
Д. |
дагаво́ранаму |
дагаво́ранай |
дагаво́ранаму |
дагаво́раным |
В. |
дагаво́раны (неадуш.) дагаво́ранага (адуш.) |
дагаво́раную |
дагаво́ранае |
дагаво́раныя (неадуш.) дагаво́раных (адуш.) |
Т. |
дагаво́раным |
дагаво́ранай дагаво́ранаю |
дагаво́раным |
дагаво́ранымі |
М. |
дагаво́раным |
дагаво́ранай |
дагаво́раным |
дагаво́раных |
Кароткая форма: дагаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагаво́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагаво́рванне |
дагаво́рванні |
Р. |
дагаво́рвання |
дагаво́рванняў |
Д. |
дагаво́рванню |
дагаво́рванням |
В. |
дагаво́рванне |
дагаво́рванні |
Т. |
дагаво́рваннем |
дагаво́рваннямі |
М. |
дагаво́рванні |
дагаво́рваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагаво́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дагаво́рваюся |
дагаво́рваемся |
2-я ас. |
дагаво́рваешся |
дагаво́рваецеся |
3-я ас. |
дагаво́рваецца |
дагаво́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
дагаво́рваўся |
дагаво́рваліся |
ж. |
дагаво́рвалася |
н. |
дагаво́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дагаво́рвайся |
дагаво́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дагаво́рваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагаво́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дагаво́рваю |
дагаво́рваем |
2-я ас. |
дагаво́рваеш |
дагаво́рваеце |
3-я ас. |
дагаво́рвае |
дагаво́рваюць |
Прошлы час |
м. |
дагаво́рваў |
дагаво́рвалі |
ж. |
дагаво́рвала |
н. |
дагаво́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дагаво́рвай |
дагаво́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дагаво́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.